Juli - deel 3: Rozen

Een week of zes na het begin van de eerste bloei zijn de rozen opnieuw in bloei aan het komen.

Het prachtige kleine roosje "Miss Alice". Heel bescheiden, 50 centimeter hoog, met middelgrote bloemen die zilverig roze zijn. Ideaal voor een kleine tuin en ze kan ook wel wat schaduw verdragen.

De grote gele roos heeft eindelijk een naam! Door een toevalligheid op Instagram ben ik erachter gekomen dat deze de naam Goldener Olymp draagt. Mooie naam voor zo'n grote, geurige roos. Hij moet nu zo'n twintig jaar oud zijn.

Waltz Time in de tuin van mijn dochter, een enorme theeroos met een blauwige ondertoon, heel mooi met korenbloemen en dat soort kleuren.

The Pilgrim, het gele stamroosje, is ook aan zijn tweede bloei bezig.

Het zachte geel vormt een mooie blikvanger tussen de voornamelijk roze, lila en blauwe tinten in mijn tuin

Queen Elizabeth doet het goed in een grote pot op het terras. Misschien dat ze ooit nog een plek in de volle grond krijgt, maar ik kan op dit moment geen goede plek voor haar bedenken. Waar ze nu staat heeft ze de hele dag zon.

Dit is dezelfde roos als hieronder. De knoppen zijn donkerroze, de jonge bloemen perzikachtig, de volwassen bloemen verkleuren van zacht perzik via roze naar wit.

Het is mijn mooie naamloze roosje. Ze doet absoluut niet onder voor mijn David Austin rozen en daarom denk ik stiekem dat het er eentje is, maar welke? Iemand op Instagram stelde voor haar Mystery te noemen, ik vind 't een prachtige en toepasselijke naam en zal haar ook in dit blog voortaan zo noemen.

Kathryn Morley, een van mijn nieuwe David Austin rozen. Moet nog een beetje aanslaan maar bloeit al regelmatig.

Novalis, een lavendelroze roos met een blauwige weerschijn, prachtig bij de vlinderstruik die erachter staat.

Ook deze prachtige roos is weer in bloei gekomen, de prachtige abrikooskleurige Abraham Darby

Ook dit is een roos van David Austin. Groot, sterk, prachtig van vorm.

En met een heerlijke geur, daarom is dit een stamroos...

...die langs een van de paden staat, zodat de bloemen op neushoogte bloeien en je er elke keer dat je er langs loopt, wel even aan móet ruiken.

Ook Mary Rose is weer in bloei gekomen. Het gekke is dat de bloemen nu halfgevuld zijn, in juni waren ze veel voller.

Geoff Hamilton, ook weer een van mijn David Austin rozen

Mooi bolletje altijd

Geoff Hamilton, detail. Zo prachtig hoe de tientallen bloemblaadjes dakpansgewijs over elkaar heen vallen.

Deze roos heb ik verplaatst naar een plek die niet eens zo veel zonniger is, maar blijkbaar is er iets anders dat hem op die nieuwe plek erg goed bevalt, want voor het eerst sinds ik hem heb zit er meer dan één bloem in (en ja, dan ook meteen vier, met nog eens vier knoppen in het verschiet!)

En wat zullen deze knoppen ons gaan brengen?

Al een stukje verder open

Als alleen de buitenste bloemblaadjes nog open zijn ziet ze er zo uit. Maar kijk gauw verder wat er gebeurt wanneer ze zich volledig opent...

Deze roos steelt dit jaar de show. En bedenk daar dan even bij dat ze vorig jaar zo matig bloeide en groeide dat ik er hard over dacht haar elders te planten! Het is Heritage, een van de David Austin rozen.

Haar kleur is romantisch roze en haar bloemen zijn vol en rond

Na dat slechte jaar 2015 heeft ze het nu veel beter naar haar zin, ze is inmiddels ruim anderhalve meter hoog en er zitten op het moment dertig knoppen in.

Deze roos bewaar ik tot 't laatst, we hebben dezelfde naam, deze heet Helena Renaissance, een halfgevulde roos in heel zacht roze.

En de volgende dag was ze helemaal open.