Helena's mijmeringen: Hortensia's

Iedereen die mij een beetje kent weet dat ik van mening ben dat je van bepaalde dingen nooit teveel kunt hebben. Tevredenheid bijvoorbeeld, maar ook rozen, boeken en poezen komen in dat rijtje voor. En hortensia's! Ik krijg er elk jaar wel een handvol (of meer), en stek er ook de nodige, en dat leidt ertoe dat ik er inmiddels vele tientallen in mijn tuin heb staan.

Langs de hele voorgevel een lange rij hortensia's, in allerlei schakeringen (niet alleen blauw dus)

Omdat ik pas vijf jaar in deze tuin tuinier zijn ze nog niet allemaal groot, hoewel er gigantische verschillen zijn; de hortensia bij het terras is een jaar of drie oud en al ruim een meter hoog en breed, net als de tweejarige stek van mijn oma's hortensia,

Weet u nog? Deze foto heb ik vorig jaar ook laten zien. Dat ben ik in mijn oma's tuin, met rechtsboven de stek van die hortensia.

En dit is hij een jaar later. Ongelooflijk hè.

...terwijl andere er al vijf jaar staan en nauwelijks een handbreedte boven de aarde uit komen.

Dat laatste schijnt te komen door groeihormoon; als je buiten het seizoen een hortensia koopt, zo ongelooflijk vol met prachtige volle bloemschermen, is de kans vrij groot dat hij met groeihormoon is behandeld. Is dat hormoon uitgewerkt, dan stopt de groei vrijwel volledig en duurt het heel lang voor de plant op eigen kracht verder gaat groeien. Zelfs als je hem in de volle grond zet.

Mijn advies is dan ook: stek een hortensia zelf of koop hem in het seizoen, dan heb je de minste kans dat ermee "geknoeid" is.
Stekken is ontzettend gemakkelijk: neem een takje met twee bladeren, knip de helft van de bladeren weg, steek het steeltje in stekpoeder (ja, dit is ook groeihormoon, dus als je dat liever niet hebt, doe het dan gewoon niet) en zet het in een potje aarde. Goed nat houden en zodra er nieuw blad aan komt (zie pijl op foto hieronder) weet je dat je stek gelukt is. Zodra het nieuwe blad volgroeid is kan hij de volle grond in. In een vaasje kan het overigens ook, dan kun je goed zien wanneer er worteltjes aan komen.

"Had je er nog niet genoeg?"

Tips om hortensia's blauw te krijgen heb ik helaas niet. Al die verhalen van hortensiapoeder en roestige spijkers ten spijt heb ik nog nooit enige invloed op het al dan niet blauw worden van mijn hortensia's kunnen uitoefenen. Vorig jaar, na dat hele natte voorjaar, had ik plotseling een tuin vol blauwe hortensia's, dit jaar zijn de meeste weer gewoon roze. Zelfs een hortensia die ik blauw heb gekocht en die jarenlang blauw is geweest, en die om precies die reden in de blauwe border staat.

Extreem blauwe hortensia in de voortuin. Volgens alle logica zou een zo dicht bij de gevel staande hortensia nooit blauw kunnen zijn (want dicht bij het huis zit doorgaans veel kalk in de grond door cement e.d.), maar van logica hebben mijn hortensia's zich nog nooit wat aangetrokken.

Schakeringen in één plant, dat vind ik zo mooi

Deze was dus altijd blauw en staat derhalve in de blauwe border.

Deze donkerbladige had erg te lijden onder de vorst eerder dit jaar, maar de bloemknoppen bleken ongedeerd.

De kleur verandert continu.

Dit zijn allemaal schakeringen in één hortensia. Praat mij dus niet over kalk en roestige spijkers en grondsoorten, want mijn hortensia's trekken zich van die regels niets aan.

Deze is laat dit jaar, maar dan wel weer blauw gebleven.

Een absolute aanrader vind ik de hortensia "Bodensee". Hier samen met Veronica "Blauriesin", mooi hè.

Hortensia's zijn er in zo veel verschillende tinten

Tot bijna rood aan toe.

Maar het allermooist blijf ik toch de paars/roze/blauwe vinden. Deze schoonheid is meeverhuisd uit onze oude tuin, wat ben ik daar blij mee. Stel dat ik 'm had achtergelaten!

Deze begon zijn carrière in een pot bij de voordeur, maar belandde in de tuin toen hij eruit gegroeid was. Zo'n schitterende kleur.

Heel zachte tinten vind ik ook mooi.

"Witte hortensia's veranderen niet van kleur, die blijven altijd wit". Ja, vast, maar niet bij mij. Ik heb een witte die roze is geworden, en deze gaat steeds meer richting blauw/paars.