Blij met mijn nieuwe border

In het voorjaar, herinnert u zich vast nog wel, zijn we hard bezig geweest het weitje naast onze tuin te veranderen in een tuin. De vijver is gegraven, de heg verplaatst, de border aangelegd en beplant.
Eind mei gingen de planten eindelijk de grond in, en nu is het twee maanden later en het resultaat is ongelooflijk.

Dat komt niet in de laatste plaats door het eenjarige spul dat ik ertussen heb gezaaid; papavers, cosmea, juffertje in 't groen, lathyrus.

Lathyrus groeit midden in de border tegen een rekje dat ik voor mijn verjaardag kreeg.

Cosmea is zo'n leuke bloem. En heel gemakkelijk zelf te zaaien.

Met papaverzaad heb ik genereus gestrooid. Ik vind ze zo mooi!

Papavers met op de achtergrond het groen van de cosmea's

Er staan enorm veel papavers door de border heen. 

En door wat ik er NIET tussen heb gezaaid, maar waarvan de zaden (en dat is een goede les voor de tweede border die in het nieuwe stuk moet komen) in de composthoop niet verteerd waren. Binnen de kortste keren was het hele nieuwe stuk overwoekerd door iets wat bij nader inzien duivekervel bleek te zijn.

Duivekervel is heus heel schattig.

Nu vind ik dat een schattig plantje, maar niet in overwoekerende aantallen in mijn nieuwe border. Het heeft me een dag of twee gekost om alles eruit te trekken (ja, ik wied met de hand, in mijn tuin wordt géén gif gebruikt!), en zelfs nu nog zie ik het zo nu en dan ineens achter een vaste plant vandaan groeien.

Hierna kwam de volgende reeks uit de compost ontsproten planten op: kattenkruid, komkommerkruid en kaasjeskruid, verbena bonariensis. Het meeste daarvan heb ik eruit gehaald, maar om de bijtjes en hommeltjes een plezier te doen heb ik de meeste verbena en een aantal exemplaren van het komkommerkruid laten staan.

Tja, op zoveel verbena had ik niet gerekend. Sterker nog, ik had er een paar gekocht bij de kweker...

Papavers en komkommerkruid. Op de voorgrond Nepeta en geranium

Daarnaast kwam nog allerlei onkruid op van het slag paardenbloem, ganzevoet, varkensgras en nog meer van dat soort ellende.Weer dagenlang plantje voor plantje uittrekken of uitsteken.

Want voor de rest ben ik juist enorm blij met mijn nieuwe border! Hij is halfrond, loopt gescheiden van een graspad langs de toekomstige vijver, en is gevuld met de mooiste plantencombinaties.

De nieuwe border, ongeveer 15 meter lang en tussen de twee en vier meter breed. Rechts de nog onaffe vijver.

Combinaties die ik elders in de tuin al had staan, en die me goed bevielen. Combinaties die ik op internet had gezien, combinaties die bij toeval goed uitpakten. Ik heb nog nooit eerder een complete border van niks af aan ontworpen, dus ik ben blij dat het zo mooi is als ik had gehoopt, of eigenlijk nog mooier dan gehoopt.

Het diepe roze van de papavers blijkt mooi te kleuren bij Delphinium "Ascolat", wat op zijn beurt weer mooi kleurt bij de korenbloempjes en het felle roze van de kattenstaarten erachter.

Hesperis kleurt ook mooi bij de geranium

Hier nog een keer de Ascolat met korenbloemen.

Zo'n tere combinatie: Campanula lactiflora "Loddon Anna" met struikroosje "Katharina Zeimet"

Of juist een heel sprekende combinatie: Agastache met een papaver

Of juist zacht met fel: het blauw van de geranium "Rozanne" met het zachte net-niet-roze van de roos Desdemona

Ton sur ton: Roos Sharifa Asma kleurt mooi bij de Delphinium

Vooral met mijn nieuwe rozen ben ik erg blij, met romantische, veelbelovende namen als Lichfield Angel, Jude the Obscure en Gentle Hermione. Ik had ze al een tijdje op mijn verlanglijstje staan en heb ze, zoals gebruikelijk, gekozen om hun schoonheid, geur en herbloei. De allermooiste van het stel vind ik Wollerton Old Hall, en de rijkst bloeiende is Desdemona, een vrij nieuwe roos (2016) van David Austin. Geniet mee!

Desdemona is een nieuwe roos van David Austin. Hij is heel zachtroze, bijna wit, en bloeit voortdurend en zeer rijk

Ik houd enorm van rozen die niet echt een kleur hebben, maar er een beetje tussenin zitten

Zoals ook Claire Austin, die net geen wit is, maar ook net niet roomwit of geel.

Ook al zo'n rijke bloeier. Vol bloemen en knoppen.

Jude the Obscure is heel warm zachtgeel...

...met een flinke vleug abrikoos, dat is een beetje afhankelijk van het weer. En die geur... mensenlief wat een enorm indrukwekkend parfum heeft deze. Misschien wel mijn sterkst geurende roos.

Lichfield Angel lijkt soms heel zacht abrikooskleurig, soms wit (leuk hè, dat zweefvliegje ging er net zitten toen ik met de camera klaarstond en vloog meteen na de klik weer weg)

Sharifa Asma is prachtig zachtroze, naar wit neigend. Ik kende deze roos niet, mijn man heeft haar uitgezocht, ik ben er blij mee!

Mijn favoriet bewaar ik voor het laatst. Wollerton Old Hall is de mooiste en dankbaarste en heerlijkst geurende van al mijn nieuwe rozen. De kleur houdt het midden tussen abrikoos en botergeel, de bloemen prachtig bolvormig, de geur is overweldigend en - zelfs nu het al dagen zo regent - bloeit hij maar door en door. Als ik iemand een roos zou mogen aanraden, zou het deze zijn.