Helpende kippen

De moestuin zag er een beetje verwaarloosd uit. De grond was bijna onzichtbaar vanwege het vele onkruid, en planten die allang geen vrucht meer droegen stonden te kwijnen, de tomaten nog het ergst van al. 

Op een gegeven moment, vlak voor ze rijp waren, stortten de tomatenplanten in, werden bruin en zo gingen kilo’s oogst verloren. Ik weet niet goed wat ik verkeerd heb gedaan maar heb het gevoel dat de plotseling lage temperaturen (rond de 15° C) en vele regen in die periode mijn tomaten de das om hebben gedaan.

De framboos daarentegen doet het ongelooflijk goed!

Vanmorgen zijn we een paar uur bezig geweest om alle dode planten weg te halen en het onkruid uit te trekken. Vanzelfsprekend werden we daarbij geholpen door drie dikke dames die naast de moestuin wonen. Hekje open en daar kwamen ze, vrolijk tokkend bij het zien van zo veel onkruid en omgewoelde aarde.

Halverwege het karwei, maar de kippen schieten graag te hulp

En weer een berg onkruid weggeharkt.

Beide composthopen puilen uit

En wat stond er een boel onkruid. Ik ben nog maar een onervaren moestuinier en vanaf het moment dat ik gezaaid had, heb ik niet goed meer durven schoffelen, omdat ik bang was de jonge zaailingen per ongeluk weg te schoffelen. 

Hierdoor kreeg het onkruid zo veel kans om goed te wortelen, dat het naderhand bijna niet meer uit te roeien was.

Kippen to the rescue!

Gelukkig zijn kippen zorgvuldige opruimers! Heel nuttig en biologisch, die dikke dames van ons! En nog verse eitjes op de koop toe. O ja, en ze eten restjes, dus 53 kilo eten per jaar weggooien zoals de gemiddelde Nederlander doet, is bij ons niet aan de orde. De kippen zetten onze restjes om in eitjes, en waar ik echt niks meer mee kan aanvangen gaat op de composthoop.

Scharrel, scharrel

Scharrelen in tweevoud

Kijk eens hoe grondig ze te werk gaan!

En dit is het resultaat na een paar uur. Fantastisch, dames!

Na afloop zat er nog een mooie wants op mijn kaplaars: de gestreepte schildwants.