24 rozen

Er staan 24 rozen in mijn tuin, waarvan 20 verschillende soorten.
Veel te weinig natuurlijk, maar elk jaar koop ik er een paar bij dus dat komt vanzelf wel goed.
Op dit moment, juni, bloeien ze bijna allemaal.
Geniet van de foto's!


New Dawn, een bekende en gemakkelijke klimroos. Hier heb ik er drie van. Eén klimt tegen het tuinhuis op, eentje staat bij de rozenboog en de nieuwste staat al klaar om het nog te bouwen poortje bij de voortuin te verfraaien.

New Dawn

Dan is er de rode roos. Deze stond er al toen wij hier kwamen wonen, een oude roos die tegen de achtergevel groeit, pal op het zuiden en vol in de zon, wat hem zeer goed bevalt. Overdadig is een understatement bij deze roos, en als ik braaf de uitgebloeide rozen eruit knip bloeit hij alsmaar door, tot de herfstwinden rond het huis loeien. Eromheen staat lavendel, dat doet het op die plek ook goed en volgens mij scheelt dat ook luizen.

Sinds kort heeft hij gezelschap van Desprez à Fleur Jaune. Er is naast de rode roos nog een heel stuk muur vrij tot aan het keukenraam, en ik wilde daar nog een klimroos hebben. Maar ja, welke kleur combineert mooi met dat vlammende wijnrood? Ik besloot voor de geel-met-een-vleugje-perzik van Desprez à Fleur Jaune te gaan, ook omdat de warme zuidmuur een bij uitstek geschikte plek is. Deze bloeit dit jaar (nog) niet, daarom een foto van vorig jaar.

De gele roos stond er ook al. Ik zou zelf niet zo snel een gele roos gekozen hebben, maar zo'n grote oude roos die overdadig bloeit en geurt is meer dan welkom in mijn tuin. Dit voorjaar heb ik hem genadeloos gekortwiekt, wat geresulteerd heeft in een nog overvloediger bloei dan vorige jaren.

De hardroze roos is een krijgertje, en bood niet wat de verpakking beloofde (daar stond namelijk dat het een Fairy was). In mijn vorige (kleine) tuin wist ik niet goed wat ik ermee aan moest, de kleur was veel te schreeuwerig, maar in mijn nieuwe tuin komt hij goed tot zijn recht. Hij beloont me voor zijn fijne nieuwe plek met een uitbundige bloei.

Veel bloemen aan de struik dit jaar

Zuurstokroze, ik zou 't zelf niet zo snel uitgekozen hebben

Maar toch een dankbare roos, en hij geurt heerlijk

Dit zachtroze roosje is eveneens naamloos, maar de bloei is zo lieftallig en de citrusachtige geur zo heerlijk, dat hij een plekje langs het pad heeft gekregen, zodat het een kleine moeite is om even voorover te buiten en eraan te ruiken. Hij begint zachtroze en vervaagt langzaam naar roomwit met een vleugje perzik.

Mary Rose (van David Austin) staat in de tuin van mijn dochter. Deze roos moet nog wat hoger worden en valt vooralsnog een beetje weg tussen de planten eromheen, maar dat zal hopelijk een kwestie van tijd zijn. De volle roze bloemen zijn zo groot als mijn handpalm en geuren heerlijk.

De Waltz Time staat ook in mijn dochters tuin. Twee stuks, maar ze bloeien meestal wat later, dus ook hier foto's van vorig jaar. De kleur is heel apart, oudroze met een vleugje lavendel. Ik zaai er graag korenbloemen omheen, omdat dat zo mooi met elkaar combineert.

Mary Magdalene (David Austin) is een van mijn favorieten. Kleur en geur zijn overdonderend. De bloemen beginnen warm perzikkleurig en vervagen langzaam naar roomwit, met nog altijd dat vleugje perzik in het hart. Ik heb ze gecombineerd met lavendel, toen we hem net gekocht hadden, stond de pot waarin hij zat toevallig naast de lavendels, en dat vond ik zo mooi bij elkaar kleuren dat ik hem heb omringd met lavendel. Nu nog een beetje groter worden zodat hij erbovenuit komt.

 

In combinatie met lavendel ("Hidcote") komt de kleur nog mooier uit

The Fairy, een uitbundig struikroosje met kleine roze bloemen, stond hier al en die heb ik dus fijn laten staan, ook al vind ik 'm heel eerlijk gezegd een beetje gewoontjes (je ziet ze veel in gemeenteplantsoenen).

Dit witte roosje (waarschijnlijk Kent) stond er ook al, twee stuks maar liefst. Ik vind het lieve roosjes, en wit combineert overal bij. Erg mooi omdat deze roos erg donkergroen blad heeft. Ze ruiken nauwelijks maar met hun bescheiden hoogte (zo'n 50 cm) vormen ze een welkome aanvulling in mijn borders.

Ook Brother Cadfael is een roos van David Austin. Een zeer elegante roos, vernoemd naar een van mijn favoriete romanfiguren.

‘Brother Cadfael’ bears very large, globular, clear pink flowers, reminiscent of peonies. Despite their size, they are never clumsy and are held nicely upright on the plant. There is a particularly strong and rich Old Rose fragrance, similar to some of the Old Bourbon Roses. It forms a fine, bushy, medium-sized shrub; the flowers, leaves and growth all in proportion. This rose was named after the hero of the Ellis Peters detective stories, which are set in Shropshire where our nursery is located.


Redouté
Met deze roos had ik eigenlijk moeten beginnen, want het is 175 jaar geleden dat Pierre Redouté, naar wie deze roos is vernoemd, stierf. Hij was een beroemde schilder van rozen.

Dit zou zomaar een bosje rozen uit mijn tuin kunnen zijn

De roos begint in roze en eindigt heel lichtroze, tegen wit aan

Hier verkleurt de jongste bloem al

Zo is hij volgroeid en op zijn mooist.

Redouté is in feite dezelfde roos als Mary Rose, maar met lichter roze bloemen.

In de zijtuin, bij de rozenboog, staat Climbing Sombreuil, een witte cupvormige roos. Ik heb hem pas sinds vorig jaar dus hij is nog maar klein en moet nog een beetje aanslaan. De foto is van vorig jaar, omdat ik ben vergeten foto's te maken toen hij bloeide, en de regen de bloemen verpest heeft.

Katharina Zeimet is meeverhuisd vanuit het oude huis. Het is een struikroosje met kleine bloemen in trosjes, die overweldigend geuren. Dat was ook de voornaamste reden waarom ik deze roos kocht en daarom staat ze ook vlak langs het pad. De zachtwitte roosjes combineren prachtig met het kattenkruid (Nepeta) dat er niet geheel ontoevallig naast staat.

Mooi met Nepeta

In de ochtendzon

Prachtige bloemvorm

Heritage is ook een roos van David Austin. Ik koos deze om de geur en de prachtige bloemen. Helaas staat ze iets te veel in de schaduw van de sering en daardoor zie ik dit jaar geen knoppen. Een foto van vorig jaar dan maar, en na de zomer verhuis ik haar naar een zonniger plek.

Prachtig hè

Attractive, medium-sized blooms, produced in small sprays. Their colour is a very soft, clear pink at the centre, while the outer petals are almost white. There is a beautiful fragrance, with overtones of fruit, honey and carnation on a myrrh background. ‘Heritage’ is a shapely, well-rounded shrub with strong, bushy growth and typical, pointed, greyish-green Hybrid Musk Rose foliage. It is almost thornless. To encourage repeat flowering, dead head the spent blooms. If you choose not to dead head, a very good crop of hips will be produced later in the season.

De Acropolis hebben we puur op het zicht gekocht. We vonden de bloemen erg mooi, ze zijn middelgroot en niet zo vol, cupvormig en ze beginnen in een donkere kleur oudroze, overgaand naar perzikachtig roomwit, maar de randen blijven een vleugje roze houden. Ik heb hem dit jaar niet gesnoeid, want hij is nog maar zo klein. Eerst maar eens goed wortelen en wat meer body krijgen.

Eden Rose
Dit was een roos die al heel lang op mijn verlanglijstje stond. De bloemen zijn ongelooflijk. Rond en groot, bollen van roze met wit en groen. Je vraagt je af hoe die dunne takjes die enorme bloemen overeind kunnen houden.
Het is een klimmer en hoewel hij nu nog door een schamele bamboestok in evenwicht gehouden wordt, ben ik al een tijdje op zoek naar een mooie gietijzeren obelisk.

In de zijtuin staat Miss Alice, een piepklein struikroosje met middelgrote bloemen. Ze staat niet helemaal in het zicht en dat is jammer, want haar blad is donkergroen en de rozen zachtroze, met een vleugje parelmoer. Deze krijgt in het najaar waarschijnlijk ook een plekje elders.

 

A Shropshire Lad. Ik eindig met een sneu verhaal. A Shropshire Lad is een van mijn favorieten, een perzikroze roos met grote, volle bloemen en diepgroen blad. Zeker nu onze oude heg weg is, krijgt hij volop zon en de bedoeling is dat hij tegen de stam van een afgezaagde boom op gaat groeien.
Echter, waar ik vorig jaar mijn mooiste foto's van deze roos maakte, heeft dit jaar een of andere onverlaat met zes poten de knoppen eraf gevreten. Gelukkig is het een herbloeier dus ik hoop dat ik later dit jaar alsnog bloemen te zien krijg.

Weggevreten knop!

Zo had hij er eigenlijk bij moeten staan.