Het is akeleientijd en dat is mooi, want de tulpen zijn weg en de rozen bloeien nog niet, dus deze prachtige bloemen op hun ijle steeltjes kunnen dat gat mooi vullen.
Akeleien zijn de "ballerina's van de tuin" zei
een van mijn instagramvriendinnen onlangs, en ik kan haar daar alleen maar gelijk in geven. Hoe elegant ze dansen in de wind bij een klein briesje.
Ik heb dit jaar weer ontzettend veel akeleien, ze mogen van mij hun zaden overal uitstrooien en vaak help ik ze daar nog een beetje bij door op strategische plaatsen zaad te strooien van de allermooiste exemplaren. Zo nu en dan wordt het te gek en dan dun ik ze rigoureus uit, zo houd ik ze in de hand.
Nou heb ik in het verleden al vaak over akeleien gepost en omdat ik niet ieder jaar met dezelfde soort foto's wil komen, heb ik ze dit keer eens gefotografeerd bij het licht van de ondergaande zon.
 |
| Deze prachtige dubbele akelei heeft de gekke naam Winky |
 |
| Deze lichtroze-met-witte akeleien zaten bij de koop van ons huis ingesloten. |
 |
| Dat schattige raampje is van onze buren. |
 |
| Ik heb inmiddels akeleien in allerlei kleuren. En alles kleurt mooi bij de rododendron. |
|
 |
| Het grindpad tussen borders 1-2 en 3-4, omzoomd door akeleien |
|
 |
| Mooi op volgorde langs het pad: donkerrood, roze en wit. (Dat doen ze zelf hè, daar kom ik niet aan te pas) |
 |
| Die blauwe zijn ook komen aanwaaien. Ik zag later dat de buurvrouw ze in die kleur heeft maar dan moeten die zaden over onze garage heen zijn gesprongen. Wonderlijk. |
 |
| En toen was de zon bijna onder en moest ik stoppen met foto's maken. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten