Hebt u dat nou ook, dat u bijna niet kunt geloven dat het al augustus is? Ik zit gevoelsmatig nog ergens in juni of zo, daar heb ik het hele jaar al last van. Ik denk dat het komt doordat wij zo vreselijk veel werk hebben gehad aan het nieuwe stuk, ik liep daardoor vreselijk achter met de rest van mijn tuin en begin die schade nu pas een beetje in te lopen.
En qua weer voelt het ook al niet als hoogzomer - hoewel we laatst toch wel op een zonnige donderdag de 36 graden aantikten.
Maar goed, de tuin gaat maar door, die weet heus wel dat het augustus is, dat de langste dag inmiddels vijf, zes weken achter ons ligt. Aan de bomen kun je dat goed zien, na Sint Jan is dat frisse voorjaarsgroen er ineens af en krijgen ze een donkere, wat doffere kleur groen. En dankzij de koele nachten en het herfstige weer van de afgelopen tijd zitten er zelfs hier en daar al gele blaadjes in.
Dat is mij veel te herfstig!
Daarom nu maar gewoon foto's die ik op de zonnige momenten tussen de buien door heb geschoten, want het is echt wel heel mooi in de tuin momenteel hoor. Mij hoor je echt niet klagen!
 |
| Zo'n mooie combinatie elk jaar weer, de Anemonen "September Charm" met Buddleja "Île de Paris" |
 |
| Vanaf het eind van de middag valt het licht zo prachtig op de anemonen. Ondanks dat ze September Charm heten bloeien ze elk jaar al in juli. |
 |
| Hier zie je dat ik er best wel veel heb. In de voorste border staat een grote groep, en in de achtergrond nog zo'n groep (en in vrijwel alle andere borders staan ze ook, want ik vind ze fantastisch!) |
 |
| De rozen zijn aan de tweede ronde begonnen. Dit is Wildeve. |
 |
| Gentle Hermione |
 |
| En mijn prachtige naamloze roosje dat zo heerlijk geurt. Mooi hè zo met de anemonen en de Annabelles. |
 |
| De roos Eden (of Pierre de Ronsard) bloeit ook, maar die moet nog een beetje aarden, drie bloemen tegelijk is al heel wat. |
 |
| Het is een ongelooflijk gezoem en gefladder de hele dag van bijen, hommels, vlinders en andere insectjes. Ze zijn van harte welkom in mijn tuin want hier wordt vanzelfsprekend biologisch en gifloos getuinierd. |
 |
| We gaan het rozenpoortje door en maken een uitstapje naar ons nieuwe stuk. Je kijkt hier tegen de korte kant van de nieuwe border aan. |
 |
| En zo kijk je weer terug de tuin in, het grindpaadje loopt in een bocht naar de rozenboog. Dat fijne zachtlila spul rechts op de foto is Ruit (Thalictrum), een aanrader voor wie iets hoogs zoekt dat niet massief is maar juist mooi ijl. |
 |
| Elke morgen loop ik met mijn kop thee in de hand langs mijn nieuwe border. Wat word ik daar elke keer weer blij van. |
 |
| En dan via het andere poortje weer terug de oude tuin in. (Ja, ik weet dat ik nodig 't gras moet maaien, maar die regen hè) |
|
 |
| Nog even omkijken... |
 |
| ... en we strijken neer op het terras onder de pergola waar ik steevast geniet van dit uitzicht |
 |
| Of, de andere kant op, dit uitzicht. Roos Leonardo da Vinci met twee soorten Agastache. De achterste heet Blackadder. |
 |
| En naar links dit uitzicht (foto genomen op een regenachtige dag) |
Als je tuin er zo bij staat maakt het toch helemaal niks uit dat 't af en toe een dagje minder mooi weer is?
Tot slot nog een paar foto's van mijn lieve kleine tuinhulpjes. Altijd zijn ze te vinden waar ik bezig ben. Sta je met je kont omhoog en je kop tussen de rozen in de grond te klauwen, voel je ineens zo'n zacht lijfje tegen je been strijken, zo lief!
 |
| Poedie |
 |
| Pluis |
 |
| Poef |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten