Reis naar Engeland deel 1: Hidcote Manor Garden

De reis ging dit jaar naar Engeland, meer specifiek The Cotswolds, zo'n beetje het meest schilderachtige stukje Engeland, waar we een prachtige cottage hadden gehuurd, zo Engels als maar mogelijk is, met een landelijke inrichting met balkenplafonds en schitterend hang- en sluitwerk, gebloemde gordijnen en een romantische tuin erachter.

Schattig zitje achter in de tuin

Het huisje is ooit een van de bijgebouwen geweest van een boerderij, en is samen met nog wat van dat soort huisjes gelegen aan een doodlopend privéweggetje, op het voormalige erf. Naast ons huisje een grote vijver en aan de andere kant daarvan het kerkje van St. Ecgwin met daaromheen wat scheefgezakte en bemoste zerken.

Uitzicht vanuit het slaapkamerraam. Niet verkeerd als je 's morgens je gordijn opentrekt.

Het enige minpuntje dat we konden ontdekken was het ontbreken van een theepot! Zijn we in Engeland, het land van de thee, moesten we thee per kopje zetten. Goede reden dus om ter plekke op zoek te gaan naar een mooie theepot.

De eerste dag was het meteen stralend mooi weer. We werden wakker met de continentale tijd nog in ons lichaam, wat betekende dat we in alle vroegte in de tuin zaten te ontbijten, vergezeld door een koor aan vogels. Omdat het weer in dit land nogal wisselvallig kan zijn, besloten we van het weer te profiteren en iets in de omgeving te doen wat alleen maar buiten kan: een van de vele prachtige tuinen bezoeken.

We zaten maar een paar kilometer van Hidcote dus daar ging de rit naartoe. Het was er drukker dan ik verwacht had en de gemiddelde bezoeker was ongeveer net zo oud als wij drieën bij elkaar opgeteld, maar dat mocht de pret niet drukken; Hidcote wordt een van Engelands mooiste tuinen genoemd en ik had er al heel wat veelbelovende foto's van gezien. Sterker nog: een van de borders van Hidcote heeft als regelrecht voorbeeld gediend voor mijn eigen nieuwe border. Die wilde ik dus heel graag eens in het echt zien!

Lawrence Johnston heeft de tuin vanaf 1910 opgebouwd. Drie jaar eerder had zijn moeder het het uit de 17e eeuw stammende landhuis gekocht waar zo'n 120 ha land bij hoorde. Rondom het huis waren toen nog weilanden. In de toen (en wellicht nu nog) populaire Arts & Craftsstijl heeft Johnston daar diverse tuinkamers omheen aangelegd, ieder met elkaar verbonden en gescheiden door poortjes en hagen, elk met een eigen thema. Johnston heeft in de loop der jaren zelf vele planten en bomen verzameld in andere werelddelen. De tuin was aanvankelijk onbekend bij het publiek, tot er in 1930 een artikel verscheen in Country Life Magazine en de tuin beroemd werd. In 1948 werd de tuin overgedragen aan The National Trust, die er sindsdien de zorg voor draagt. 

Omdat ik vermoed dat u nu wel genoeg tekst heeft gezien en inmiddels snakt naar afbeeldingen, zal ik nu een greep doen uit de honderden foto's die ik er gemaakt heb.
 

Het bordje bij de ingang

Je arriveert op de binnenplaats van het prachtige huis.

Eerst wandelden we door de enorme moestuinen, waar naast nuts- ook siergewassen stonden.

Waarna we bij de beroemde "Long Border" kwamen, die met 65 meter inderdaad behoorlijk lang te noemen is.

Aan de rand van de tuin keek je plotseling over de glooiende velden van The Cotswolds. Als je goed kijkt zie je net onder het midden het midden een haha, dat is een verdiepte rand in het gras, waardoor zichtlijn ononderbroken lijkt en vee toch je tuin niet in kan wandelen.

In het schaduwgedeelte scheen de zon op het prachtige blad van een Judasboom

En er stonden vele metershoge hortensia's, waar het gefilterde licht heel mysterieus op viel

Ik kwam inspirerende plantencombinaties tegen. Hier Anemoon met Astrantia.

Overal doorkijkjes en poortjes in de hagen. In totaal is er 4-5 mijl aan hagen op Hidcote.

Dit is de Rode Border. Niet mijn kleur, maar prachtig aangelegd en een mooie balans in bloemen en bladvorm.

Na de onvermijdelijke afternoontea kwamen we in The Old Garden. Dit vond ik met afstand het mooiste gedeelte.

Prachtig hekwerk scheidde de tuinkamers van elkaar. Overal stonden losse potten met planten.

Dat rietgedekte huisje op de achtergrond maakt het helemaal af.

Genieten geblazen tussen de overvloedig beplante borders.

Ook hier weer inspirerende plantcombinaties.

Toen kwamen we in The White Garden

Daar stonden enkel witbloeiende planten.

Die ene seconde dat er even helemaal niemand liep heb ik optimaal benut door onmiddellijk een foto te maken.

Daarna foto's van de beplanting gemaakt, de keuze is zeer inspirerend. Hier flox en witte Veronica of Veronicastrum

Mooi ook dat wit in combinatie met het diepe groen van de vormgesnoeide buxussen.

Nog een foto van de beplanting. Rozen, Veronica, flox en een paar planten waar ik de naam nog van moet uitvinden.

Terug en weer zicht op die pittoreske cottage.

Waarna we bij het allermooiste deel kwamen, de border die mijn inspiratiebron was voor onze eigen border in het nieuwe stuk van onze tuin.

Dit is de andere kant. Zelfs het gras als looppad heb ik gekopieerd. En de border thuis is precies even lang: 15 meter. Ook bij ons komt er aan de andere kant van het gras een vrijwel identieke border.

Detailfoto van de beplanting. Vooral de roze lythrum vond ik erg mooi, ik kende ze alleen in het hardroze.

Met een beetje knip- en plakwerk kan ik u zelfs een panoramafoto van dit prachtige stukje tuin bieden. Klik op de foto voor nog meer detail.

Tot slot nog een wijs advies van de creator van deze schitterende tuin.

En dat was het einde van een zeer gewaardeerd tuinbezoek. Heel blij dat we hier zijn geweest!

 (En als u nou denkt: het was toch zo druk, en toch zie ik helemaal geen mensen op je foto's; dat komt doordat ik over eindeloos veel geduld beschik. Er is geen photoshop aan te pas gekomen!)