woensdag 28 mei 2014

Het droeve lot van de koekoeksbloem


Dag, koekoeksbloemen
In de tuin van mijn dochter groeiden al sinds eind vorige zomer een paar planten met grote groene bladeren. Doordat het nauwelijks winter is geweest, hadden ze het koude seizoen overleefd en gingen ze in het voorjaar vrolijk verder met groeien. 
Het werd groot.
Heel groot.

En er kwamen maar geen bloemen aan. Omdat ik op foto's van vorig jaar niet kon zien wat het moest worden of wat het geweest was, heb ik op een gegeven moment (samen met mijn dochter) besloten dat het onkruid was en ze er allemaal uitgehaald en op de composthoop gegooid.

Toen ging het regenen. Aan de wortels zat nog wat aarde. Een composthoop is een vruchtbare plek.
En zo kwamen op de composthoop de planten tot bloei.


Bloeiend op de composthoop
"Maar dat zijn de dagkoekoeksbloemen die we vorig jaar gezaaid hebben!" riep mijn dochter onthutst. "Van dat zaad dat ik zelf voor jou geoogst had!"

Oeps. 

De minst beschadigde plant (er lagen op een zeker moment theezakjes, schillen, onkruid en divers  groenafval op) heb ik teruggezet in haar tuin, met het schaamrood op mijn kaken. En hoewel hij nog een beetje scheef staat, bloeit hij alsof hij nooit dat onbedoelde uitstapje naar de composthoop gemaakt heeft.


Terug in de tuin, beetje scheef, maar wel gewoon doorbloeien

Geen opmerkingen:

Een reactie posten