Nieuwe meterkast

Er gebeuren niet alleen dingen in de tuin. Ook in huis wordt nog altijd het nodige werk verzet. De taken zijn eerlijk verdeeld; ik doe alles buiten, mijn man draagt zorg voor binnen. 
Binnen gaat een stuk minder snel overigens, om het simpele feit dat er geen behangzaadjes bestaan die vanzelf uitgroeien tot een volledig behangen kamer. 

In de tuin zijn het alleen aanzetjes, de natuur doet de rest (oké, paadjes en terras groeien óók niet vanzelf). 
In huis moet meer werk verzet worden, en het loopt allemaal ook nog eens veel meer in de papieren dan tuinieren.

Enfin, die nieuwe keuken komt er echt, ooit, daar geloof ik nog steeds in. 
Maar éérst...
Ja, altijd is er iets in huis dat nog net iets dringender is. Zoals de nieuwe ketel. En de spouwmuren die niet geïsoleerd waren. Het schuine dak dat ook niet geïsoleerd was en waar we tegen de dakpannen aankeken, terwijl het op zolder net zo hard waaide als buiten. De auto die naar de garage moest. Dat soort dingen.

En dus laatst: de meterkast.
Laat ik beginnen met een foto van hoe het was. Dan snapt u wel hoe dringend dit inderdaad was.

Met het deurtje dicht leek het nog wel wat

Maar dan, deurtje open... HISTORIE!!! ANTIEK!!!!

Met ouderwetsche stoppen, en altijd maar raden bij welke groep ze horen als er weer eens iets uitvalt.

 Goed, dat moest dus anders. Deze meterkast was net zo oud als het huis zelf, zo'n 60 jaar, en zag er zo knullig en gevaarlijk uit dat het eigenlijk een wonder was dat de stroom in huis afgelopen jaar slechts vier keer is uitgevallen. 

Nou zijn dit het soort karweien die je uitbesteedt. Elektriciens gebeld, offertes laten maken (en ons wezenloos geschrokken, maar ja, geen keus) en een datum geprikt.

Intussen had mijn man een gat in de muur uitgehakt voor de toekomstige meterkast, die een stuk groter werd.
 

Dit bleek nog niet groot genoeg.

 Op de dag dat het dan allemaal zou gebeuren - mijn man had er speciaal vrij voor genomen, want ik was dan wel thuis, als er werkmannen komen willen mannen daar blijkbaar altijd bij aanwezig zijn - kwam er niemand opdagen. 
We wachtten een uur, belden toen de elektricien. "Déze week? O, ik heb volgende week in mijn agenda staan."

De volgende dag kwam hij alsnog en klaarde een karwei waar hij twee dagen voor had ingepland, in een dag. Dat dan weer wel.

Even helemaal geen meterkast meer.

Dus géén stroom, geen verwarming, geen wifi, en, ergst van al: geen thee! Van ellende ben ik maar naar het tuincentrum gegaan, mijn man alleen in het koude internetloze huis achterlatend...

De restanten van de oude meterkast in de tuin gesmeten

De nieuwe meterkast!

Het binnenwerk

En al die draadjes moeten weer opnieuw aangesloten worden

Daarna: twee nieuwe groepen!

 Ja, twéé, want dan kan ik de wasmachine en de droger eens tegelijk aanzetten. 

Nieuwe kabels in de goot langs het plafond van de hal

Door de muur naar de bijkeuken

In de bijkeuken...

En voilá, twee nieuwe stopcontacten!

Nieuwe meterkast ombouw afgewerkt met latjes, die nu alleen nog een verfje nodig hebben.

En als de nieuwe keuken dan ooit komt, ooit... 
Dan moet de elektricien wéér komen, want ook daar hebben we nog wel een paar nieuwe groepen nodig. Ik kan nu de magnetron niet gebruiken als de afwasmachine aanstaat, om maar wat te noemen...