Mei

Het zal u niet ontgaan zijn: we hebben een zeer welkome periode met prachtig weer achter de rug. Als je mij vraagt: wat is je favoriete weer, dan zal ik antwoorden: zonnig, nu en dan een klein wolkje en een temperatuur van rond de 23 graden. Nou was het waar ik woon eerder 24, 25 graden, maar mij hoor je desalniettemin niet klagen.

Vandaag is het fors koeler (het koelde gisteren eind van de middag al vrij plotseling flink af, toen de wind naar het noorden draaide) en daarom ben ik sinds een week eens niet buiten, maar binnen te vinden.
Een mooie gelegenheid om weer eens wat over mijn tuin te vertellen.

Had je mij eind april gevraagd wat ik van de stand van de lente vond, dan had ik geantwoord: volgens mij loopt door de kou de natuur drie weken achter. Herinnert u zich nog op Koningsdag die rillende prinsesjes met hun blote beentjes? 's Morgens de autoruiten krabben? Truien en vesten aan? Dat is echt nog maar twee weken geleden. In die paar dagen dat het plotseling warm werd, heeft de natuur die achterstand ruimschoots ingehaald.

En tja, omdat de natuur zijn achterstand in een week tijd inhaalde, was er voor mij ook krankzinnig veel te doen. Je wilt niet weten hoe snel gras groeit met zulke temperaturen. En plotseling moeten de Dahlia's de grond in, de erwten en bonen moeten gezaaid, onkruid moet dagelijks gewied (bij normaal weer kun je nog wel eens een dagje overslaan), en de tulpen moesten gelabeld voor ze uitgebloeid zouden zijn, takken moesten opgebonden, nieuw spul geplant, uitgezaaid spul uitgedund, en doordat het elke dag droog was en ook nog aardig waaide...

Zonne- en windenergie, de was in minder dan een kwartier droog!

...moest alles ook nog bewaterd worden, de heg, het jonge spul in de moestuin en de potten op het terras zelfs twee keer per dag. Pfff...En dat ik dan ook nog tijd heb gevonden om tussendoor foto's te maken.

Hieronder de foto's, vanaf begin mei tot nu.

Zoals ieder jaar weer viooltjes in de gietijzeren vaas

De nieuwe tulpen kwamen pas laat in bloei

Eén van mijn favorieten: Dicentra formosa (gebroken hartje), uit de tuin van mijn oma

Zo mooi toen de hele tuin blauw begon te kleuren omdat de vergeet-mij-nietjes (Myosotis) begonnen te bloeien

Doordat ik vroege en late tulpen heb, geniet ik er al heel lang van.

Deze dubbele is zo prachtig mooi. Dit is de Blue Diamond

Een andere Blue Diamond

Deze staan onder de appelboom mooi te wezen, paarse en witte Triumph tulpen

Ik ben zo gek op deze kleur.

De kievitsbloemen (frittilaria) zijn inmiddels weer uitgebloeid. Wat waren ze mooi!

Mijn witte schaduwhoekjes beginnen volwassen te worden. 's Morgens en tussen de middag staat de zon er kort op.

Dit is ook zo'n mooie tulp, de Purple Prince (en je gelooft het of niet, maar die bloeide precies in de periode dat His Royal Badness het tijdelijke voor het eeuwige verruilde. Een mooi eerbetoon.)

O, wat wordt de tuin al heerlijk groen.

Epimedium (Elfenbloem), een van mijn favorieten, ook in de schaduwborder.

Dit zijn van die leuke viooltjes: Viola sororia "Freckles". Ik begon met één maar kom ze nu al op vier plekken in de tuin tegen.

Überhaupt ben ik een groot liefhebber van viooltjes. In de bak onder de tuinspiegel zitten ze ook. In de reflectie zie je  rode tulpen in een zinken teil op het terras staan. Ik wist niet helemaal zeker wat voor kleur tulpen het waren dus had ik ze apart geplant, en niet in de borders. Gelukkig.

Kijk eens hoe prachtig alles begint te worden als de temperatuur omhoog gaat.

Twee van mijn Blue Diamonds, wat zijn ze mooi. Op de achtergrond de Triump tulpen bij de appelboom.

Nog één keer de Blue Diamond.

Nog zo'n kunstwerkje: White Parrot. Ik ben gek op parkiettulpen.

Dit is weer een andere. Mooi hè. A parrot tulip is a piece of art. Je ziet ze veel op oude schilderijen, stillevens uit de Gouden Eeuw, toen mensen failliet gingen door het kopen van een enkele tulpenbol.

Dit is de Parelstruik, ook bekend onder de naam Exochorda. Een niet al te groot wordende struik met in het voorjaar friswitte bloemen.

Langzaam ontrolden zich de varens, wat ziet dat er altijd prachtig uit. Varens stralen altijd iets mysterieus uit.

En toen kwam de Epimedium echt goed op gang. Hij heeft het enorm naar zijn zin op de schaduwplek bij de oude waterput.

De appelbloesems, foto's met een paar dagen ertussen.

Er gaat iets eindeloos liefs en onschuldigs uit van appelbloesem.

En het was heerlijk toeven onder de appelboom. Wij hebben helaas (nog) niet veel loofbomen die groot genoeg zijn om voor halfschaduw te zorgen, dus brengen we veel tijd door onder de oude appelboom. Het was een gezoem van jewelste boven ons hoofd want ook de bijen waren erg blij dat hij vol bloesem zat. En die geur, hemels.

De vergeet-mij-nietjes blijven maar bloeien.

En de tulpen ook. Dit is ook een vrij late tulp, de Crème Upstar

Hier staan de Crème Upstars samen met de gewone Upstar

Dit groepje tulpen staat er al jaren, het loopt door tussen twee borders en voelt zich helemaal thuis.

Ook de Dicentra formosa doet het extreem goed.

Dit zijn hele gekke tulpen, Virichic heten ze, en ze zien er een beetje slordig uit. De kleur (wit/roze/groenig) is wel erg mooi.

En wat een heerlijk uitzicht had ik, op Moederdag liggend in het gras onder de appelboom.

Dit vind ik zo'n prachtige tulp. Sowieso vind ik tulpen met groen erin erg mooi.

Vrij laat kwamen ook de hyachinthoides in bloei. In de meest tere kleuren blauw en lila. Sierlijke klokjes zijn het, met die omgekrulde puntjes.

De kruipflox (Phlox subulata) Early Spring Blue

Kijk eens wat een leuketulp! Het enige jammere hieraan is dat het er vijftien hadden moeten zijn, maar tien ervan bleken rood.

Deze tulp heet "Elegant Lady" en als tegen het eind van de middag de zon naar het westen zakt zijn ze op z'n mooist.

Zo staan ze in een groepje bijeen, gezellig tussen de vergeet-mij-nietjes.

Nog zo'n mooie tulp, klein en oudroze, ik kan even niet op de naam komen helaas.

Dit is net zo'n mooie grote dubbele tulp als de Blue Diamond, deze roze versie heet Angelique.

En dit is de Black Parrot. Had ik al gezegd dat ik zo van parkiettulpen houd?

Door de borders heen loopt een lint van tulpen in paarstinten, van de voorste border tot onder de appelboom.

Met die warmte kwam natuurlijk ook de Clematis montana in bloei.

Euphorbia (Wolfsmelk), een rustpunt in de tuin.

Nogmaals de tulp Angelique, een paar dagen later en nu helemaal open.

En toen kwamen de akeleien in bloei, en kijk eens hoe deze Akelei precies kleurt bij de Elegant Lady tulpen die erachter staan! Soms weet Moeder Natuur het beter uit te kienen dan de meest bedreven tuinier.