Het is winter en ik heb niet veel te vertellen over de tuin momenteel, vandaar dat ik dacht dat het misschien wel eens leuk was om wat over mijn oude tuin te vertellen.
Mijn oude tuin was werkelijk piepklein, op zijn Nederlands afgezoomd met hoge schuttingen aan drie kanten, en dan stond er ook nog een flinke schuur. Droevig genoeg een heel normaal formaat tuin naar Nederlandse begrippen - dit is één van de redenen waarom wij ervoor kozen naar Duitsland te verhuizen, de kavels zijn hier veel ruimer. Hier hoef je niet te kiezen tussen "kinderen die buiten willen spelen" en "moeder die wil tuinieren". Er is ruimte genoeg voor allemaal.
Maar het was wel mijn eerste tuin, en wat heb ik ervan genoten. Zo klein als hij was, stonden er toch twee bomen, waaronder een appelboompje (dat is meeverhuisd) en een bolesdoorn die 's zomers voor koele schaduw zorgde. En wat heb ik een foto's gemaakt, duizenden, in de loop der jaren.
 |
| Heel in het begin, nog zo kaal! De border was maar heel klein en zeker 2/3 van de tuin was bestraat. Na tien jaar was dat precies omgekeerd, we hebben heel wat stenen weggehaald! |
 |
| Tien jaar later |
 |
| Winter in mijn oude tuin. |
Het maakt me een beetje weemoedig als ik de foto's terugzie; ik hield echt van mijn tuintje en zo "eigen" als dat kleine lapje grond me na verloop van tijd werd, zo voelt mijn nieuwe tuin nog lang niet. Ik ken hier nog niet elke plant (wel van naam, maar niet van "karakter"), heb nog niet alles zo gemaakt als ik het graag zou willen, het ontbreekt nog aan mijn stempel.
Kijkend naar die foto's denk ik terug aan de indeling, aan hoe we steeds een randje stenen weghaalden om de perken weer ietsje groter te maken, aan de uitprobeersels, sommige die lukten en andere die jammerlijk mislukten, aan de geur van de wisteria, aan hoe snel en goed alles groeide, aan de
winters met dikke pakken sneeuw, de zonsverduistering en het jaar dat de
tuin op zijn mooist was, met het piepkleine gazonnetje en de Oost-indische kers, en hoe dat gras een jaar later al vergaan was tot modder omdat het in die hoek veel te vochtig bleef.
Hoe de esdoorn
bloeide, de New Dawn, het tuintje van mijn dochter, mijn geliefde schaduwhoekje (eigenlijk bestond de hele tuin alleen maar uit hoekjes, zo klein was hij)
de varens, het kikkerdril, mijn voortuin die bijna hetzelfde formaat had als de achtertuin, de hanging baskets, het
leverkruid dat zoveel vlinders trok, het boogje met de druif en
clematis, de pioen die zich maar één keer verwaardigde te bloeien, de planten die ik achterliet en
waarvan ik nu spijt heb... en zo veel meer.
Geniet mee van de foto's van tien jaar in mijn oude tuin, en word ook een beetje weemoedig...
 |
| Mijn favoriete hoekje achter in de tuin, waar de wisteria, die met clematis en druif over de balk van de schommel groeide, zo heerlijk geurde |
 |
| Elk voorjaar weer uitkijken naar het tere geelgroen wanneer de Esdoorn in bloei kwam |
 |
| En zijn prachtige herfstkleuren als de zomer voorbij was. |
 |
| De appelboom, ieder jaar vol met grote appels (Jonagold) |
 |
| Mijn prachtige hortensia's in de voortuin |
 |
| Kijk eens hoe schitterend! |
HR.jpg) |
| Het jaar dat ik Oost-Indische Kers zaaide en me niet realiseerde hoe groot dat wordt |
 |
| Dat ene jaar dat de pioen "Sarah Bernardt" het zich verwaardigde te bloeien |
 |
| Weer mijn heerlijke hoekje, dat jaar dat er gras lag |
 |
| De Clematis montana samen met een witte Clematis en de Wisteria, heel de schutting bedekt zodat ik die kale planken niet meer hoefde te zien. |
 |
| Gelukkig heeft deze zich uitgezaaid, en zijn nakomelingen doen het prima in Nedersaksen. |
 |
| Rosa "Waltz Time" uit het strookje tuin van mijn dochter |
 |
| Die keer dat er een kramsvogel in de tuin zat |
 |
| De klimroos New Dawn die zo uitbundig bloeide, tot in november |
 |
| Mijn dierbare schaduwhoekje met enkel wit bloeiende planten als Dicentra, Botanische tulpjes, Daslook, Epimedium, Tiarella etc. |
 |
| De roodborst, iedere winter een trouwe bezoeker |
 |
| Nog een keer, omdat hij hier zo lief kijkt |
 |
| De druivenoogst, heerlijk zoet omdat ze hoog groeiden en daardoor vol in de zon hingen |
 |
| Die keer dat er een nieuwsgierige jonge koolmees bij me op de tafel kwam zitten |
 |
| Wat ziet alles er heerlijk fris en groen uit |
 |
| En toen: een zonsverduistering. |
 |
| Die ijskoude winter toen mijn tuin overspoeld werd door honderden sijsjes, die één voor één kwamen drinken uit het wak in de vijver, die dankzij het pompje nooit helemaal dichtvroor |
 |
| En dat jaar dat de roodborst in de mezenkast zijn kroost grootbracht |
 |
| De wingerd die elk jaar zo schitterend rood kleurde. Ook deze heeft gelukkig een paar zaailingen meegegeven voor de nieuwe tuin. |
 |
| We hadden een aantal flinke winters in de jaren dat we daar woonden, met veel sneeuw |
 |
| Papavers, insektenlokkers |
 |
| De clematis had zich heel bevallig rond mijn tuinspiegel gedrapeerd |
 |
| En weer dat fijne hoekje, dit zag ik als ik vanuit de woonkamer mijn tuin in keek en als ik er zat, zat ik helemaal beschut en uit het zicht voor alle buren. |
 |
| Mijn prachtige paarse Akelei, gelukkig heb ik zaden meegenomen. |
 |
| Het vogelhuisje, dit zal in april geweest zijn, want de dotterbloem bloeit. |
 |
| Avondzon op de valeriaan |
 |
| Iedere winter weer de vreugde als de sneeuwklokjes zich lieten zien, de lente komt eraan! |
 |
| Een van de vele gezellige hoekjes, met lavendel en cosmea |
 |
| Mijn prachtige dropplant (Agastache) in de ochtendzon |
 |
| Vanaf de andere kant bekeken: de tuin richting het huis. Lekker vol en groen. Ik houd niet van kale tuinen. |
 |
| De kamperfoelie (Lonicera) groeide vanaf de andere kant van de schutting onze tuin in, precies bij ons terras. De nieuwe buren knipten hem binnen een week na hun komst tot op de grond toe weg, want ja, levend groen in een tuin, daar hadden zij toch een bepaalde afkeer tegen. (Het enige groen in hun tuin waren de kratten bier...) |
 |
| Witte dicentra in het schaduwhoekje (waar in het voorjaar 's morgens nog net de zon even kwam) |
HR.jpg) |
| Dat jaar dat er een merel broedde in het hok boven de groene bak |
HR.jpg) |
| Zo'n beschutte tuin leende zich uitstekend voor theefeestjes! |
Je begrijpt, ondanks dat ik me verheugde op mijn huidige tuin die ruim tien keer zo groot is, kostte het me enorm veel moeite mijn lieve kleine tuintje achter te laten.
Mijn droom is dan ook in mijn nieuwe tuin dezelfde sfeer te bewerkstelligen, en hem net zo "eigen" te maken als mijn oude tuintje was.
