Over gekortwiekte rozen, krokussen en helpende kippen

Zaterdag dus, ik werd erg laat wakker maar een uur erna stond ik al in de tuin te spitten, want in maart is er zo ontzettend veel te doen in de tuin, en je weet maar nooit hoe lang het mooie weer aanhoudt.

Een hele tray prachtige violen gekocht!

Op internet (www.mein-schoener-garten.de) had ik een lijstje gevonden met tuintips voor maart en behalve het snoeien van de lavendel en het schoonmaken van de vijver (dat mag ik nooit doen, de vijver is van mijn man) heb ik alles kunnen afvinken wat op mijn tuin van toepassing was.

Een van de grootste ergernissen van de afgelopen jaren was plantvak drie, waar behalve een paar schattige gekochte plantjes vooral erg veel onkruid groeide. Van dat praktisch onuitroeibare spul als klaver en kleefkruid, en dan hadden vingerhoedskruid en prikneus (Silene coronaria) zich ook nog eens veel te enthousiast uitgezaaid, tezamen met het kaasjeskruid en de lavatera die ook overal maar te pas en te onpas opkwamen.

Plantvak drie, met alleen nog gewenste planten.

Kortom, het was een zooitje en een van mijn meest urgente karweien dus was het vak leegmaken. Met de schoffel kon ik de meeste rozetten van vingerhoed en prikneus wegkrijgen, moeilijker werd het de klaver en kleefkruid met hun fragiele, afbrekende worteltjes weg te krijgen, en tegelijkertijd moest ik natuurlijk ook nog eens heel erg oppassen om de schatten die nog onder het oppervlak verborgen zitten, zoals de Dicentra uit de tuin van mijn oma, niet te beschadigen.

Zo was het. Driekwart van wat u hier ziet is onkruid.

Enfin, op de gewenste planten na is het nu kaal. Achterin het vak heb ik een hele groep vingerhoedrozetten laten staan, die zijn in hun tweede jaar en zullen hopelijk indrukwekkend bloeien met zijn allen.
De rozetten die ik elders uit het vak weghaalde heb ik op een kaal stuk in vak 4 gezet, en ook een aantal achter de appelboom, ook hier in grote groepen bij elkaar.

Toen ook in de andere plantvakken en in de tuin van mijn dochter het afgestorven zomergroen van '14 was opgeruimd, de rozen gesnoeid, de meeste lavendel bijgeknipt en klein en nog onschuldig onkruid was weggehaald, was het moment aangebroken om compost over de plantvakken uit te rijden.

De rode roos, enorm gekortwiekt

Roos "Heritage", ook al zo flink gekortwiekt. Best eng hoor, maar het schijnt zo te horen.

Dit moet mijn nieuwe gazon worden: sagina. Bij mijn ouders groeit dat ook in plaats van gras, je hoeft het nooit te maaien, er komen lieve witte bloemetjes in en het loopt véél zachter!

Ook de tuin van mijn dochter op wat overblijvers na weer kaal. En een stukje erbij gesnoept, nu het pad naar de schuur klaar is.

Plantvak drie op de voorgrond, vier aan de andere kant van het pad. In het midden naast de Epimedium de overgeplaatste vingerhoedjes, amechtig hangend vanwege de onverwachte verhuizing.

Compost.

Dat was een mooi karweitje waarmee de kippen konden helpen, zij hielpen überhaupt de hele dag al mee in de tuin, maar aan het eind van de middag ontdekte ik zoveel beschadigde krokussen en ander groen, dat ik helaas moest besluiten dat het voorlopig de laatste keer dit voorjaar was dat er in de tuin gescharreld kon worden. Even wachten tot al dat tere groen wat steviger is!

Kipje aaien, niemand zeggen

En óveral komen nu plotseling krokussen op!

Zo mooi nog nat van de ochtenddauw

Het ongelooflijke blauw van de irisjes

Een reusachtige krokus in mijn dochters tuin

Leuk, verwilderingsbolletjes, het worden er steeds meer!

Lente

De grijsbladige sneeuwklokjes vind ik altijd het mooist

En kijk, de Flox heeft er al zin in!

Deze flox ook!

Blauwe druifjes in een pot

In de andere pot kleine narcissen

De dag erna heb ik mezelf vrij gegeven. Het was de eerste mooie, warme dag van het jaar en wat doe je dan? Heerlijk buiten een kop thee drinken met een boek erbij, en dan valt je oog op een vergeten stengel, je staat op en pakt de snoeischaar, terwijl je knipt zie je nog meer wat je de dag ervoor vergeten bent, en voor je het weet ben je wéér bezig in de tuin.

Daarom zijn we in de loop van de dag maar eens naar het water gegaan, naar het meert hier in de buurt, want mijn dochter had haar nieuwe radiografisch bestuurbare boot nog nooit kunnen uitproberen, en dit was er een mooie dag voor. En zittend in het zand langs de waterkant kon ik tenminste ook niet in de verleiding komen toch nog hier en daar een tak of stengeltje af te knippen.

Kijk 'm gaan!