woensdag 25 juni 2014

Het is zomer!



Afgelopen zaterdag, vergezeld van buien en een frisse wind, begon de zomer. Mijn tuin trekt zich van al die weersomstandigheden weinig aan; er is voldoende licht en regen en daardoor doet alles 't prima. 

Het is gek, maar ik heb het gevoel dat het al véél langer zomer is. Dat komt natuurlijk doordat de lente zo vroeg begon, na een winter die niks voorstelde. Heerlijk, en wat een compensatie voor vorig jaar.

Stel je voor, toen begon het pas echt een beetje lekker te worden in mei, juni, en drie maanden later was het al weer afgelopen. Nu hebben we al ruim drie maanden tuinplezier achter de rug en als het klimaat niet plotseling héél erg verandert kan het zomaar zijn dat we er nu nog eens drie maanden van mogen genieten.
Wat een heerlijk vooruitzicht!

Toch vreet er iets aan me. Als ik vergelijk met vorig jaar, wanneer alles bloeide, en ik kijk wat er nu allemaal al bloeit (of al weer uitgebloeid is), bekruipt me de vraag: hoe gaat dat straks, in de nazomer? Is er dan nog wel wat over? Vorig jaar bijvoorbeeld stonden de hortensia's er eind juli, begin augustus prachtig bij - dit jaar bloeien ze nu al. Zit ik dan straks in augustus met uitgebloeide beige hortensiabloemen aan m'n struiken? Of blijft alles gewoon maar doorbloeien zolang het weer en de temperatuur goed is? 
Ik zal moeten afwachten.

En omdat gepraat over de tuin niets waard is zonder ook wat beelden erbij, hieronder een reeks foto's die ik de afgelopen week heb gemaakt.
Scharlei, anderhalve meter hoog, met op de achtergrond de Hortensia "Annabelle"

De tuin van mijn dochter met Nepeta, Prikneus, iets Agastache-achtigs en korenbloempjes. Links frambozen, rechts de appelboom

Papavers

Mooie kleurcombinatie: lavendel met roze salvia

Het grindpad, ik ben zo blij met dit plaatje, vandaar dat ik hem extra groot heb gemaakt.

Mijn nieuwe klimroos "Desprez à Fleur Jaune" is ook tot bloei gekomen!

De lavendel onder de rode roos tegen de zuidmuur doet 't fantastisch! (Lavendel "Hidcote")

De clematis Hagley Hybrid groeit flink over de rozenboog heen

Kijk eens hoe goed de waterlelie het doet! Vijf lelies in één keer! En nog drie knoppen in de maak. En twee van onze vele vissen.

Mijn dochters tuin: korenbloemen en flox

Anemone
Ik had een doos oude gemengde anemonenbollen liggen. Uitgedroogd en al een jaar over de datum. Ik besloot ze een etmaal te weken in water, en plantte ze uit in de tuin van mijn dochter. En kijk nu eens, wat een prachtige anemoon eruit is gekomen! En dit is er nog maar één van de vele, in diverse kleuren; paars, roze, blauw enz.

Klaproosje met dubbele zaaddoos

Zicht vanuit de zijtuin, vijver op de voorgrond (achter de roze Salvia)

Roos "Mary Rose" is ook tot bloei gekomen

Mary Rose

En deze is mooi! Rosa "Mary Magdalene", wat een kleur hè! Dit vervaagt nog tot roomwit met een vleugje perzik.

A Shropshire Lad, mijn allermooiste roos

De hardroze roos heeft het bijzonder naar zijn zin op zijn nieuwe plek en bloeit uitbundig

Margrietjes, zijn zomaar aan komen waaien vanuit een veldje in de buurt

De wilde tuin, uitzicht vanaf het terras.

Aan het eind van de dag staat de zon laag en kun je mooie foto's maken. Korenbloemen, margrieten en kaasjeskruid

Prikneus aan het eind van de dag


vrijdag 20 juni 2014

Vakantievriendjes

Elke vakantie is er wel één waarop ik wanhopig verliefd word. Helaas kun je ze nooit mee naar huis nemen, want vaak hebben ze al een vrouw die nóg meer op ze gesteld is.
Wat rest zijn de foto's...

Een heel nest jonge poesjes in een Frans kasteel

Poesje op een bungalowpark in Brabant

Poesjes in Beauchastel, Frankrijk

Een Franse poes voor het raam

Nog een Frans poesje

Poesjes op Curaçao

Het poesje in Zwitserland

Zwitserlandpoesje
Nog een poesje in Zwitserland


Een restaurantpoes die zich graag liet aaien

Een van de zeven poezen op onze Parijse binnenplaats


Nog een poes op de Parijse binnenplaats

En nog een
De diepste indruk hebben echter deze twee achtergelaten: Bonbon en Caramel. Twee keer zijn we naar dat paradijsje in de Ardèche geweest (een Nederlands stel heeft daar een piepklein dorpje gekocht en verbouwd tot vakantiewoningen) en het feit dat daar deze twee poezen woonden, speelde een flinke rol in ons besluit er een jaar later nog eens te gaan.

Bonbon

Caramel
Bonbon&Caramel
Ook zonder deze onvergetelijke poezen was het al een paradijselijke plek, maar die twee waren echt de kers op de taart.
Het gehuchtje in de Ardèche







Niets dan kronkelige steegjes en trappetjes, alsof je in een openluchtmuseumpje woonde!

dinsdag 17 juni 2014

Dieren en beestjes

Dieren in mijn tuin vind ik niet erg, beestjes wel.
Anderhalve week geleden nog werd ik in mijn gezicht gestoken door een boze wesp, vlak bij mijn oog nota bene, waarna de boel meteen tot halverwege mijn wang opzwol - ik zag eruit alsof ik een stomp in mijn gezicht had gekregen.
Oorzaak was een wespennest in een van onze vogelhuisjes vlak naast het terras, en ik die van nabij een kijkje wou nemen om zodoende een oplossing te bedenken hoe ik het daar weg kon halen. Mijn aanwezigheid alleen al wekte zo veel wespenwoede, dat ik onmiddellijk tot aartsvijand bestempeld werd.
Ik deed niks!

De volgende ochtend waren ze nog steeds boos en kwam mijn dochter plotseling gillend naar binnen gerend - een van de wespen had haar in haar rug gestoken. Toen ik haar jurk na afloop weer over haar hoofd aantrok, bleek dat de wesp al die tijd in haar jurk had gezeten en dus weer klaar stond om toe te steken, een angstig momentje dat eindigde met een gesneuvelde wesp.

Het wespennest hebben we uiteindelijk 's avonds laat een keer weggehaald, toen de wespen sliepen. Het hele vogelhuisje in een emmer water en een zware steen erbovenop, twee dagen later eens kijken of de hele boel inmiddels verdronken was.

Maar als je dan ziet wat een prachtig kunstwerkje van de natuur zo'n nest is, bekruipt je toch wel het onaangename gevoel dat je iets heel bijzonders hebt kapotgemaakt...

Waar we er ook heel veel van in de tuin hebben zijn muizen. Onze katten vangen er gemiddeld twee per dag, de aanvoer is blijkbaar vrij constant en mij hoor je er niet over klagen. Nou ja, dat ze ze steeds keurig op het terras neerleggen vind ik wat minder (ik heb ze gelukkig kunnen afleren de buit mee naar binnen te nemen), maar ik ben allang blij dat ze hun energie aan muizen verspillen en niet aan vogeltjes, want dat is echt tegen de regels hier, vogels vangen.

Het mooie is dat wanneer één poes een muis vangt, deze voor algemeen gebruik bestemd is. De twee anderen wachten keurig op hun beurt tot de eerste poes klaar is met spelen, waarna een ander het overneemt en even met de muis gaat spelen, en uiteindelijk doet nummer drie nog een duit in het zakje.

 

Behalve ongedierte als wespen en muizen waren er ook nog de honderden beestjes die ik op een morgen aantrof op de tuintafel. Kleine grijze beestjes, die ik er eerst (hoe naïef) met een borstel afveegde, maar die daarna via mijn benen (!) terug naar boven begonnen te kruipen.
Toen bood een keteltje kokend water de oplossing. Sorry beestjes, maar van jullie soort moet ik niets hebben. Uren later voelde ik nog de (denkbeeldige)  kriebels op mijn benen, mijn rug en in mijn haar. Brrr!

En ja, ik weet 't, ik woon praktisch op het platteland (een straat achter ons houdt het dorp op) maar dat betekent niet automatisch dat ik dol ben op kruipend gedierte. Toen ik dan ook een groene specht in de appelboom zag zitten, was ik heel blij, want deze staat bekend om zijn voorkeur voor mieren. En daar zitten er heel wat van, in mijn gras!

(Ik heb er een foto van, van die specht in de appelboom, maar je ziet alleen maar groen, en waar de bladeren ophouden en de specht begint is onmogelijk te zien)

Verder nog steeds de mol, muizen en luizen in het kippenhok, handpalmformaat huisspinnen in de kelder, engerlingen in de composthoop (reden waarom ik de kippen er zo nu en dan laat scharrelen) en een miljoenpoot zo dik als mijn pink in de sla, nou, dank je de koekoek.

Nee, dan dit soort beestjes! Hier kun je er nooit genoeg van hebben.


Kermit