Eind september: een tuin vol vrolijke bloemen

Vorige keer schreef ik dat er nog zo ontzettend veel bloeit in mijn tuin - al is het dan niet allemaal in de gewenste kleur.
Ik kan me niet herinneren dat mijn oude tuin er zo laat in het jaar nog zo vrolijk bij stond.
Natuurlijk komt dat doordat ik de kleur geel daar heel nadrukkelijk niet toestond, terwijl hier in het gemengde bloemenzaad een heleboel gele, rode en oranje bloeiers bleken te zitten, waar ik dus helemaal niks aan kon doen omdat ik er pas achter kwam toen ze uit begonnen te komen.

Ondanks dat het vandaag een nogal winderige, grijze en vrij frisse dag is, besloot ik eens wat foto's te maken om mijn verhaal te illustreren.

Papavertjes

Viooltjes, zaaien zich fijn overal uit

Volop bloemen

De grote border, met borage, calendula, echinacea, agastache en sedum

Naast het pad ook nog vol bloemen

Overzicht grote border

Calendula

Klaproosjes en slaapmutsjes

Cleome, Abessijnse gladiool en salvia Turkestania

De tuin van mijn dochter, met veel zelfs nog in de knop!

Detail: slaapmutsje en gipskruid

Detail: slangenkruid en calliopsis

Cleome en Cosmea

Cosmea's groeien tot in de hemel

Mijn dochters tuin vanaf de andere kant

Blauwe bloemetjes die nog niet eens open zijn

Oregano, Calamintha, Lavendel en Salvia

Er bloeit dus echt nog heel erg veel, en sommige planten moeten nog gaan bloeien zelfs. Nou vind ik dat van de herfstastertjes wel vrij normaal, die zijn altijd erg laat - hoewel de mijne wel érg laat zijn, in omringende tuinen zie ik ze al volop in bloei, terwijl die van ons nog in de knop zitten.

Nog helemaal in de knop: herfstasters

Andere bloemen zijn gewoon aan een tweede of derde ronde begonnen, alsof het hoogzomer en stralend mooi weer is.

Malva maar weer aan het bloeien geslagen

Prachtige kleur klaproos, veel mooier dan die bleekrode

Prikneus, allang uitgezaaid, gaat gewoon nog een keer bloeien

Het witte roosje is voor een derde ronde gegaan

Roze Delphinium, alsof het begin juni is

Beide vlinderstruiken ook voor een tweede ronde

Appelmunt houdt niet op te bloeien

Fuchsia is ook maar opnieuw begonnen

Campanula, derde ronde inmiddels

Deze roze salvia blijft maar bloeien, is nog niet gestopt sinds ik 'm in juni in de grond zette

De gele roos zit vol bloemen en knoppen

Topper wegens langste bloei ooit: Gaura, onafgebroken in bloei sinds begin mei, en nog vol knoppen

Je zult denken, is er dan niets herfstigs aan jouw tuin? Natuurlijk wel.

Lampionplantje

Dwergmispel (cotoneaster)

Ook dat vind ik een nadeel van een tuin vol naaldbomen: je merkt nauwelijks iets van de naderende herfst. Het hele jaar door zijn ze groen. Ik heb alleen de appelbomen, die nu inderdaad geel beginnen te worden en hun blad laten vallen...

...en een heleboel appeltjes

We eten ongeveer drie keer per week zelfgemaakte appelmoes, en elk weekend appeltaart. De rest laten we maar liggen voor de beestjes.
Maar goed, meer loofbomen om wat meer mee te krijgen van de cyclus van de seizoenen is iets waar we binnenkort aan willen gaan werken. Mooie loofbomen, die heel duidelijk laten merken welk seizoen het is, bomen die er elk seizoen wezenlijk anders uitzien.

Stilte op een mistige herfstmorgen

Ik had een probleem met inloggen dus vandaar dat ik na het geel-verhaal al zo lang niets meer geschreven had. Nu is dit op een of andere magische wijze opgelost (ik probeer altijd gewoon van alles, hierbij slechts geholpen door iets dat gezond verstand heet) en kan ik eindelijk weer schrijven.

Over mijn tuin valt niet veel te vertellen.
De aftakeling is duidelijk begonnen. Er bloeit nog van alles hoor, daar niet van. Ik kan zeker vijfentwintig, dertig soorten noemen die nu nog in bloei staan. 
Maar minstens de helft daarvan is geel, een kwart is rood en slechts het overige deel heeft een van mijn kleuren blauw, roze of paars. 

Een tijdje terug heb ik een lijst gemaakt van alles wat ik in mijn tuin heb staan. Daarmee bedoel ik de bloeiende soorten. Al zeker tien jaar houd ik een tuindagboek bij, met de bedoeling om "ooit" nog eens een schema te maken van wanneer alles nou precies bloeit, zo door de jaren heen. Niet alles zal precies in dezelfde maand bloeien als voorgaande jaren, maar het ging mij dan ook meer om de volgorde van de verschillende planten, omdat dat best handig is als je een border wilt inrichten.

Want zeg nou zelf, wie weet er uit z'n hoofd of de Valeriaan nou vóór, tijdens of ná de Salvia bloeit? Ik bedoel maar. Een paar weken geleden, toen het zo'n beetje de laatste echt mooie dag was van deze zomer, heb ik al die oude agenda's dan eens tevoorschijn gehaald en ben ik dat schema gaan maken.

Ik kwam tot enkele conclusies. Ten eerste dat ik mezelf uiterst dankbaar was dat ik al die gegevens al zo lang bijhield. Ten tweede dat het ontiegelijk leuk was dat allemaal terug te lezen (ik kwam namelijk ook de begintijd tegen van mijn tuinleven, met mijn eerste tuin in ons oude huis). Ten derde dat ik in 2011 nauwelijks iets over mijn tuin geschreven heb, maar dat mijn agenda wel vol stond met afspraken bij diverse artsen. Dat was dus het jaar dat de nieuwe buren destijds naast ons waren komen wonen. Ik vond het schrikbarend hoeveel impact die mensen op mijn gezondheid en tuingenot hebben gehad. Op dat moment legde ik het verband misschien niet zo direct, maar het nu zo duidelijk terug te lezen bezorgde me een achteraf-moment van grote boosheid en verdriet. 

Goed. Ten vierde. Ik blijk relatief weinig bloeiers te hebben in mei en juni. In Engeland noemen ze dit "The June Gap". Dat is de periode waarin de lentebloeiers klaar zijn, en de zomerbloeiers nog niet in bloei staan. 
Gelukkig heb ik nu op mijn lijst een heleboel planten staan die wél in die periode bloeien, en ik denk dat ik er daar gewoon maar wat meer van moet aanschaffen.

Wat me ten vijfde opviel, is dat ik maar liefst 165 verschillende bloeiende planten in mijn tuin heb staan. Ik wist dat het er veel waren, maar zó veel, daar had ik geen idee van. En dat ik dan van al die planten de naam ken, zelfs de Latijnse naam, vind ik eigenlijk best wel knap van mezelf. :)

Om een lang verhaal niet te saai te maken, zijn hier nog wat foto's die ik onlangs op een mistige morgen heb gemaakt.

De herfstige tuin

Cosmea

Abessijnse Gladiool, aanrader

Cleome (kattensnor), ook een aanrader

Een herfstig stilleven met zonnebloem, cosmea en appel

Misty morning

Het grappige was dat het op die mistige morgen alleen boven op onze heuvel mistig was. Toen ik van de heuvel af reed, het dorp in, hing daar gewoon zo'n vieze, egale laaghangende bewolking. 
Een dag later was het trouwens andersom, toen was het "in het dal" mistig, terwijl bij ons op de heuvel het zonnetje heerlijk scheen.

Een zonnige foto van Cleome, Salvia Turkestania en Abessijnse Gladiool

O, die soep van laatst trouwens, als je de bouillon weglaat heb je een heerlijke zelfgemaakte pastasaus. Voor over de pasta. :)

 

Bloemlezing: geel

Ik houd niet van de kleur geel in de tuin. Van oranje houd ik nog minder en rood moet écht rood zijn (en niet dat krachteloze koraal van de azalea's van afgelopen voorjaar) wil ik het mooi vinden.

Alleen, er waren twee problemen.
Ten eerste waren praktisch álle bloeiende planten (op al die heidestruiken na dan) die door de vorige bewoners in deze tuin zijn geplant, geel.
Ten tweede bleek er in het gemengd bloemenzaad dat ik op de lege stukken in de borders had gezaaid, heel veel geel en oranje te zitten. Dat merkte je eerst niet, omdat er aanvankelijk allemaal hele schattige blauwe, witte en roze bloemetjes opkwamen.
Maar naarmate de zomer vorderde veranderde het kleurenpalet heel langzaam naar warmere tinten.

Aan het begin van die overgangsperiode zag dat er overigens nog heel aardig uit:

Tot het geel op een dag de overhand begon te krijgen. Dat vond ik niet leuk, want waar hier en daar een gele bloem nog iets verrassends en spannends heeft, is een tuin met hoofdkleur geel gewoonweg niet "mijn" tuin.

Desalniettemin hier een serie foto's van mijn gele bloemen. Omdat met het korter worden van de dagen en het mistige strijklicht in de ochtend al dat geel toch wel heel erg sfeervol is.

We beginnen met de minst mooie. Ganzenbloemen en Campanula, als ik het goed heb. Allemaal composietbloemen uit de chrysantenfamilie.

Deze met dat donkere hartje vond ik wel leuk

Gekroonde Ganzenbloem

Dit is dus zo´n bloem waarvan ik zeg: leuk bij iemand anders in de tuin. 

Absoluut niet mijn soort bloem, en ze worden ook nog eens lelijk hoog (een meter)
Hoewel dat laatste ook aan mijn grond kan liggen. Mijn cosmea's zijn ook nogal hoog  geworden namelijk. 

Dakrand van het tuinhuis nog net zichtbaar

 Maar ja, die ganzenbloempjes zijn zó fotogeniek, dat ze dit jaar wel even mogen blijven. 

Ik knip alleen wel de uitgebloeide meteen weg, want zaad hoef ik hier niet van.

Mooi hè hoe het late zonlicht er doorheen schijnt.

Deze vind ik ook wel aardig, met dat randje erin

Hier weer zo eentje met zwart hartje, die zijn ook niet zo hoog (30 cm ongeveer).

De insecten zijn dol op dit soort bloemen (ik ook hoor, maar niet in deze kleur)

Calliopsis, bescheiden bloempje met mooi hartje

Nog meer calliopsis

En nog een paar, hangend boven het pad

Zonnebloemen mogen natuurlijk altijd. Alle zonnebloemen in mijn tuin komen van de vogels, ik heb zelf niets gezaaid, maar wel de hele winter vogels bijgevoerd.

Slaapmutsjes

Bijna lichtgevend als de zon erop staat

Erg lief bloemetje, ook deze mogen blijven, ze zijn subtiel genoeg.

En ze zijn er ook in héél zacht geel/roomwit

Leeuwenbekje

Dit vind ik wel mooi: guldenroede. Ik ga het alleen wel ergens anders zetten.

De gele roos natuurlijk, die stond er al en mag blijven, al was het alleen al om de geur. Als ze nog in knop zitten hebben ze een rood randje, dat later verdwijnt.

Bijna open

En open!

In vol ornaat

 Ik heb de gele roos begin augustus heel kort gesnoeid omdat alle bloemen klaar waren. Er begonnen zich uitlopers te vormen, en nu begint hij met een rijke tweede bloei! Het is nota bene september. Fantastische roos, dit.

Overal staan gele viooltjes, dat zaait zich maar uit

En in het voorjaar had ik natuurlijk narcissen.

Ook in mijn oude tuin had ik een paar gele bloemen. 

De dotter natuurlijk (die heb ik hier ook, maar daar heb ik in het voorjaar geen mooie foto's van gemaakt):

Dotter

Detail.

Ik heb ook eens een jaar heel veel Oost-indische Kers gezaaid. 2009 was dat als ik me niet vergis.

Mooi hè.

Dankzij de vogeltjes stond er altijd wel ergens een zonnebloem en daar waren de vlinders blij mee (Gehakkelde Aurelia)

Eén keer een heel aparte zonnebloem gehad, gewoon van vogelzaad.

Alchemilla mollis (vrouwenmantel) bloeit ook een soort van geel

En de Noorse Esdoorn in onze oude tuin had in het voorjaar, als het blad nog minuscuul was, ook altijd een prachtige geelgroene bloei. 

Dat was het weer voor deze keer. Meer geel heb ik (gelukkig) niet in de aanbieding. Ja, ik heb nog drie vierkante meter Rudbeckia's staan, maar daar heb ik nog geen foto van. Als ik er vandaag aan denk zal ik er eentje maken en alsnog in het rijtje erbij zetten.