maandag 22 december 2014

Kerst

Bijna kerst! Het is elke middag ongelooflijk vroeg donker, al om vier uur is het al zo schemerig dat ik de kaarsjes aansteek. De lampen doe ik later aan, ik vind het heerlijk in huis met alleen kaarsen.

Dit jaar blijven we thuis met de feestdagen, en hoewel ik daar sommige familieleden verdriet mee doe, had ik mezelf (en mijn gezin) geen groter plezier kunnen doen. Voor het eerst in jaren ben ik in de laatste maand van het jaar niet moe en gestrest, tegen ziek aan, maar voel ik me ontspannen en vol verwachting naar wat er komen gaat.
Wat een verschil en wat kan het heilzaam zijn om voor jezelf, je eigen behoeften en gezondheid, te kiezen.
Een goed voornemen voor het nieuwe jaar!

En omdat ik eens niet zo moe ben, had ik ook energie om het huis eens uitgebreid in kerstsfeer te brengen. Overal kaarsjes en ballen, brandertjes met lekkere geuren, en natuurlijk een mooi versierde kerstboom!

Plateau met lichtjes en kerstballen

Lichtjes

Nog meer lichtjes

Versieringen

Lichtjes op het dressoir
Een lichtje voor het raam
Deze heb ik nieuw, een lichtje met allemaal poesjes erin gestanst

Nog een plateau met ballen en glitters

Fijne kerstdagen!







maandag 1 december 2014

Behangen

Wij wonen hier al ruim twee jaar en nog altijd was de eetkamer niet behangen. Dat had verschillende oorzaken. Ten eerste was het behang dat wij tijdens de verbouwing bestelden, plotseling toch niet leverbaar. Met nog zes dagen te gaan tot de verhuizing was het te kort dag (en hadden we het veel te druk) om op stel en sprong nog wat anders uit te zoeken, dus dan maar zolang tegen reeds kaalgemaakte muren aan kijken.

Een tweede reden is dat er een heleboel andere dingen voorrang kregen toen we er eenmaal woonden. En we konden maar geen besluit nemen over het behang. Want in de voorkamer zat al wel behang, en nou niet bepaald van het soort dat je heel gemakkelijk combineert met wat anders. Bovendien wilde ik niet alleen een samenhang tussen de voor- en de achterkamer, maar ook een verbinding met de (toekomstige) keuken, die grijzig olijfgroen moet worden.

Fairwinds/Wallquest English Style Wallpaper Madeleine Trellis KD71507

Om die kale boel toch een beetje op te leuken begonnen mijn dochter en ik er in de loop van de tijd op te tekenen....

Zentangle avant la lettre
Op een zeker moment kwam mijn man met een aantal behangstalen terug van een werkreis naar Engeland. Geen daarvan was meteen HET behang, maar dat het iets met een Engelse uitstraling moest worden stond daarna wel vast.

Nu vind ik de romantische Engelse stijl van Laura Ashley altijd erg mooi en dus nam ik ter inspiratie eens een kijkje op de site, en daar vond ik Het Behang, net nieuw in de collectie.

Laura Ashley Summer Palace Cranberry
Het zal niet ieders smaak zijn maar voor mij was het perfect: er zat rood in (net als in de voorkamer), er zat groen in (net als wat in de keuken komt), er zaten zwierige figuren in (net als in de voorkamer) en, niet geheel onbelangrijk, het paste bij de gordijnen die ik voor de woonkamer genaaid heb (tip aan iedereen die nog moet beginnen: eerst behang, dan pas gordijnen uitzoeken).

Toen kwam de eerste uitdaging: mijn man overtuigen. Dat kostte ongeveer één seconde, want het is erg fijn om een man te hebben die dezelfde smaak heeft en niet afkerig is van een bloemetje hier of daar in huis.
De volgende uitdaging was uitmeten hoeveel rollen ik nodig heb. Omdat we op zolder een doos hebben staan vol ongebruikte rollen behang (bij behangwinkels rekenen ze zo lekker ruim) wilde ik het nu eens wat nauwkeuriger uitmeten en zo kwam ik op vijf rollen. Hierover later meer.

Er gingen aan het behangen een paar weekends van voorbereiden vooraf. Eerst moest nog de oude laag eraf waarop wij ons zo kunstzinnig te buiten waren gegaan.


Daarna bleek het plafond verkleurd door de damp van het stoomapparaat en moest eerst het plafond opnieuw wit geverfd worden. Ook moesten natuurlijk de wanden glad gemaakt worden.

Kaal!

Plamuren

En dat moest naderhand geschuurd worden (heel huis vol stof). En toen bedacht ik dat het wel zo handig was om de deurposten en de omlijsting van de schuifdeuren te verven voor er behang op de muren zat.
Enfin, een week of zes nadat we begonnen waren, kon eindelijk het behang erop.

Zoals gewoonlijk in dit huis gaat er niets vanzelf of in één keer goed.
Een van de rolluiken van de achterkamer brak af, waardoor het er permanent donker was, en dat moest dus eerst gerepareerd worden voor we konden behangen. Mijn man was op het werk dus ik was er een dagje zoet mee, maar (en ik ben best trots op mezelf) het is me gelukt. Ondanks dat er een reusachtige spin bovenin zat!

Daarna, eindelijk, kon ik beginnen met behangen. Ik twijfelde eerst nog, zal ik wachten tot mijn man thuis is van zijn werk, dan kunnen we het samen doen, maar ik besloot gewoon te beginnen. Ik ben niet opschepperig aangelegd maar dat ik netjes kan behangen durf ik wel hardop te zeggen.

Een fotoverslag.
De eerste baan zit erop!

Onder de vensterbank een beetje gesmokkeld. Ik had een mooi passend stukje van precies 74 cm, terwijl het daar 75 hoog is. Geen mens die 't ziet en kniesoren zijn hier niet welkom.

Het duurde niet lang of ik had een wandje klaar en was bij de eerste bocht aanbeland, altijd spannend

Soms plakte het bij een naad niet goed, daar had ik een injectiespuitje voor met wat behanglijm
 En toen, na twee dagen en vijf rollen....
...kwamen we een strook van 10 cm tekort!
Wat nu? Een hele nieuwe rol in Engeland bestellen, voor die 10 centimeter?
Ik besloot eens te zoeken tussen de restjes en afgeknipte stukken die we over hadden.

En ik vond een stuk dat op het patroon aansloot, maar alleen niet lang genoeg was. Het was een stuk dat we bij de deur hadden weggeknipt.

Gelukkig vond ik nog een stukje dat daar weer netjes op aansloot. Als je snel kijkt zie je het niet eens.

En het donkere kastje kwam er toch voor te staan

De gordijnen passen er prima bij!
Hoe Engels wil je 't hebben?

Ik denk dat ik intussen wel kan wedijveren met cottages in Engeland
Na afloop vonden we dat we wel wat lekkers verdiend hadden, en aangezien we nogal wat appeltjes over hadden...
Dat smaakte heel best na twee dagen behangen!






donderdag 13 november 2014

Niet van tuinieren houden, en hoe ik zonder het te merken gefotografeerd werd tijdens het snoeien van de roos

Ik kan me er niets bij voorstellen, wel een tuin hebben maar niet van tuinieren houden. Ik heb best medelijden met de mensen die nu eenmaal een tuin hebben omdat die bij het huis hoort, en om de zoveel weken vloekend en zuchtend een zaterdag vullen met de "plicht" die het tuinieren voor hen is.

Toen wij voor het eerst een huis met een tuin kregen, was ik de koning te rijk. Dat die tuin maar piepklein was kon me niet zoveel schelen, ik had een tuin! Dus sloeg ik aan het tuinieren. Waar heb je anders een tuin voor? Als enige in de straat had ik een tuin met weinig stenen en veel bloemen waarin flink, en met plezier, gewerkt werd.
Dat werd me niet in dank afgenomen. Ik heb diverse keren van buren te verstaan gekregen dat mijn tuin toch wel behoorlijk negatief afstak bij de rest van de voortuinen in de straat. De andere tuinen in de straat bestonden zonder uitzondering uit geometrische buxuspatronen en/of stenen. Mijn tuin zou "rommelig" zijn.

Het grappige is dat ik in mijn oude straat op Streetview sta. In mijn voortuin. En dit ben ik dus, precies zoals ik ben; in gedachten verzonken bezig met de roos die tegen de gevel staat.

Links de keurig met stenen bedekte tuin van de buurman, rechts mijn afkeurenswaardig rommelige tuin.
Ook in onze nieuwe straat heb ik het eerste commentaar op mijn voortuin al mogen incasseren. In één adem meldde de dame in kwestie dat verderop een vrouw woont die óók nooit wat aan haar tuin doet.
Ik wist niet of ik boos moest worden of in lachen uitbarsten.

Elders in onze straat zijn sinds kort nieuwe buren neergestreken. Ook zij lijken het niet zo op tuinieren begrepen te hebben. Het eerste dat ze deden was alles kaal maken. Bomen, gazon, haag, schuurtjes, alles weg. Daarna ging er een hoog hek om de kale vlakte heen. Met verbazing en interesse sla ik het proces, dat al enkele weken gaande is, gade.
Ik heb nog nooit een tuin van nul af opgebouwd en moet er eerlijk gezegd ook niet aan denken. Maar toch is het interessant om te zien hoe een ander dat aanpakt. Of in dit geval: laat aanpakken. Die kale vlakte en het grote aantal werklui dat er aan het werk is maakt me toch wel heel nieuwsgierig. Wat voor tuin gaat dat worden? Een strakke weinig-werk-tuin met enkel gemakkelijke planten? Of laten ze de professionals toch een paradijsje aanleggen, met overvloedige borders en bochtige paden, waar ik ook van zal genieten, elke keer dat ik uit mijn raam kijk?

Ik ben in mijn tuinen altijd blij geweest met de bomen en planten die er al stonden, de indeling waar al over nagedacht was. Het lijkt me niks om een tuin helemaal aan te moeten leggen, en al helemaal niet om dit door een professional te laten doen. Als ik op sites kijk van tuinontwerpers zie ik zelden iets dat me aanspreekt. Grote rijen van hetzelfde schijnt nu in de mode te zijn, en kaarsrechte "zichtlijnen", gecombineerd met gladde donkere natuurstenen plavuizen. Door te variëren op plantsoort (hortensia, hosta of wuivend gras) wordt onderscheid gemaakt tussen "landelijke", "stijlvolle" en "moderne" tuinen. Ik zie geen verschil...

Nee, laat mij maar lekker aanmodderen, letterlijk, in mijn tuintje. Op mijn knieën in de koudvochtige grond slingerpaadjes aanleggen, die dan misschien niet volgens het boekje zijn, maar me wel jarenlang trots op mezelf laten zijn.



Tja, ik houd nou eenmaal van cottagetuinen, en die horen een beetje rommelig te zijn. Ik zal ermee moeten leren leven dat niet iedereen mijn soort tuin kan waarderen...





maandag 3 november 2014

De mooiste foto's van tuinjaar 2014



Nu het november is en het bloeiseizoen van 2014 echt achter ons ligt - een fijn lang tuinseizoen overigens, want een winter hebben we niet gehad en de lente begon lekker vroeg dit jaar - is de tijd aangebroken om terug te kijken.

Speciaal voor jullie heb ik de mooiste tuinfoto's van het afgelopen jaar bij elkaar gezocht, als herinnering aan een mooi, warm en vruchtbaar tuinjaar.

Maart: krokussen

April: gebroken hartje


Het tuinhuis, en de tuin van mijn dochter die er zo romantisch voor ligt (er komt nog een boom links bij het hekje, om de inkijk vanuit het buurhuis wat te verminderen)

Roos "Heritage" (David Austen)

De knalroze roos, na de regen

Misschien wel mijn allermooiste roos: "A Shropshire Lad" (David Austen)

De grote border in juni

Mijn tuinpad

De tuin in juli

Een van mijn favoriete foto's: Astrantia, Salvia en Kaasjeskruid langs het tuinpad

Mijn prachtige klimroos Desprez à Fleur Jaune. Als ik in mei niet in Parijs was geweest, waar ik zo genoten heb van de vele rozen die daar groeiden en bloeiden, had ik nooit overwogen een gele roos te kopen. Dat deze een Franse naam draagt maakt de herinnering aan de rozen in Parijs alleen maar dierbaarder. 

Pluis in de tuin, heerlijk dat de poezen zo veel ruimte hebben, ze genieten er zo van

Kleurenexplosie in de tuin van mijn dochter aan het eind van de zomer

Slaapmutsje

Flox, slangenkruid en korenbloemen, prachtige heldere kleuren bij elkaar

Flox en Rode zonnehoed

Een heerlijk tuinseizoen om op terug te kijken! 

donderdag 30 oktober 2014

Geknutsel, lekkernijen en plannen maken voor volgend seizoen

Omdat er momenteel niet veel in de tuin te doen is - of althans, er is meer dan genoeg te doen, maar het weer werkt niet elke dag mee - heb ik geen grote verhalen te plaatsen met tientallen prachtige foto's.


Rommelig en afstervend...

Het tuinpad

Het bankje achter in de tuin
In plaats daarvan een greep uit de dingen waar ik momenteel half en half mee bezig ben. Onvoltooide karweien en werkjes die bij uitstek geschikt zijn voor het naderende winterseizoen.

Zo ben ik afgelopen weekend weer eens met de naaimachine aan de slag gegaan. Aanvankelijk niet voor de gordijnen (dat kwam later, toen ik tot mijn stomme verbazing merkte dat het ding eens deed wat ik wilde en ik van de gelegenheid gebruikmaakte het laatste ontbrekende gordijn voor de achterkamer af te maken), maar voor een lampenkapje.
Heel modern zocht ik de instructies op internet op, en zo begon ik een oud lampenkapje, ooit bij de kringloopwinkel gekocht voor 1 euro, te vermaken tot een mooie lampenkap voor op mijn dochters nachtkastje.
Eerst het kapje tot op het frame kaalmaken

En omdat ik mijn tornmesje kwijt was, ging dat niet van een leien dakje.

Restantje lelijke oude stof zo strak mogelijk om de kap gespannen

Met krijt afgetekend

En weer losgehaald, nu had ik het juiste patroon

Uitgeknipt
Ik vind deze stof zó prachtig! Het is de stof waar ik ook mijn dochters gordijnen van heb gemaakt.
Acht keer het lapje in de juiste vorm uitgeknipt (met ± een centimeter speling rondom)


Toen de grote uitdaging: dit moest aan elkaar genaaid worden!

Natuurlijk werkte mijn naaimachine weer eens niet mee

En gebeurde er weer dit...
Maar, zei mijn moeder laatst: als het niet lukt, gewoon álle draden opnieuw inspannen, vaak helpt dat.

En warempel. Na een paar minuten zat alles keurig aan elkaar.

En kon ik het om het frame spannen.
Nu moet ik het alleen nog vastnaaien, maaar omdat het zo vroeg donker wordt momenteel moest ik daar eerder mee stoppen dan ik van plan was.

De volgende dag besloot ik, nu de naaimachine deed wat ik wilde, het laatste gordijn voor de eetkamer te maken.
Eerst de enorme lap uitgespreid in de woonkamer, om de zomen erin te kunnen spelden. Dat was althans het plan. Want ik heb katten.
Extra lief kijken natuurlijk.

Wat een heerlijk kleedje om op te slapen.

Jagen op de centimeter

En toen kwam Poedie er ook nog eens gezellig bij zitten...
Nou ja, uiteindelijk is het me wel gelukt en heb ik in een middag het gordijn + dubbele plooien weten te maken.

Niet dat ze nu al hangen, want er moet eerst nog gewit en behangen en geverfd worden. Foto's van dat project volgen t.z.t..

Verder heb ik wat van de oogst uit de tuin tot lekkers verwerkt:
Jam gemaakt van de frambozen


Appelcompote gemaakt
Ook ben ik bezig geweest om een bestemming te vinden voor de stapel steentjes die al anderhalf jaar in onze tuin ruimte staat in te nemen.


Eens uitgerekend hoeveel het er eigenlijk waren en toen bleek dat we er ruim voldoende hebben om niet alleen het terras, maar ook het pad naar de voordeur mee te bestraten.

Proefpatroon voor het terras. Dit komt om en om met de bestaande stoeptegels.

Visgraatpatroon uitgeprobeerd voor het pad aan de voorkant.

Of een dubbele visgraat, maar eerlijk gezegd vind ik de enkele visgraat mooier.
En zo vermaak ik me dan dus, wanner er niet zo veel in de tuin te doen valt!