Het is warm

Een zomerdag in mei

Het is warm en dat kan u onmogelijk ontgaan zijn.
Gelukkig trok er in de nacht van zaterdag op zondag een behoorlijk stevige onweersbui over die er niet alleen voor zorgde dat ik nog meer genoot van het feit dat ik veilig en droog in mijn bed lag, maar ook dat de tuin van een ruime hoeveelheid broodnodig water voorzien werd.

De volgende morgen kwamen we in de nog vochtige tuin en zag alles er fris en glanzend uit, de druppels nog op de blaadjes, de planten stevig en volgezogen, rozen plotseling open, zaden uitgelopen - wat een verschil een bui kan maken.

Wandel met mij mee door de tuin en geniet van al het moois dat de combinatie van hitte en bui tot gevolg heeft gehad.

Geranium "Kashmir White"

Astrantia Hadspen Blood

Nog een keer Hadspen Blood

Astrantia "Rosa Lee"

Astrantia "Florence"

Rododendrons bloeien

Roos "Abraham Darby" was een van de eerste rozen

Margrietjes bloeien, zo'n vrolijk gezicht altijd. Ze zaaien zich helaas iets te enthousiast uit dus ik moet er veel weghalen maar zo hier en daar laat ik ze tussen de vaste planten staan.

Gisteren gingen ook de eerste campanula's open.

Vingerhoedskruid bloeit

Slaapmutsje, 's morgens

Zelfde slaapmutsje, 's middags had hij zijn mutsje afgedaan en stond hij open

Akeleien worden elk jaar mooier naarmate de verschillende soorten met elkaar kruisen

Kijk eens wat een akeleien. Ik zie me nog 's avonds in het donker die ene voortuin in sluipen om een paar zaden te pikken van deze prachtige oudroze akelei.

Ik ben gek op akeleien, ze staan overal door de tuin

Kijk eens wat een prachtige akelei. Helemaal vanzelf gekruist.

Deze twee vind ik elk jaar weer zo mooi bij elkaar, vingerhoedskruid en lupine

De meeste alliums zijn uitgebloeid maar dit is een late

Dit weekend ging ook mijn eerste pioen open: Lady Alexandra Duff

Zo'n uitzicht vanuit het keukenraam is toch niet verkeerd.

 

Mij hoor je niet klagen.

Romantische zitjes her en der in de tuin

Zicht vanuit het terras op de grote border

En nog meer akeleien. Zoals je ziet wordt alles erg hoog bij ons, ook de akeleien. Die rechts op de foto bevindt zich op dezelfde hoogte als mijn gezicht.

Valeriaan kleurt als vanouds mooi met de rode roos

Vingerhoedskruid kleurt mooi bij de akeleien.

Dat was het rondje tuin voor vandaag.
Volgende keer ga ik het hebben over de rozen, want die zijn inmiddels ook tot bloei gekomen.

Akeleien bij avondlicht

Het is akeleientijd en dat is mooi, want de tulpen zijn weg en de rozen bloeien nog niet, dus deze prachtige bloemen op hun ijle steeltjes kunnen dat gat mooi vullen.

Akeleien zijn de "ballerina's van de tuin" zei een van mijn instagramvriendinnen onlangs, en ik kan haar daar alleen maar gelijk in geven. Hoe elegant ze dansen in de wind bij een klein briesje.

Ik heb dit jaar weer ontzettend veel akeleien, ze mogen van mij hun zaden overal uitstrooien en vaak help ik ze daar nog een beetje bij door op strategische plaatsen zaad te strooien van de allermooiste exemplaren. Zo nu en dan wordt het te gek en dan dun ik ze rigoureus uit, zo houd ik ze in de hand.

Nou heb ik in het verleden al vaak over akeleien gepost en omdat ik niet ieder jaar met dezelfde soort foto's wil komen, heb ik ze dit keer eens gefotografeerd bij het licht van de ondergaande zon.

Deze prachtige dubbele akelei heeft de gekke naam Winky

Deze lichtroze-met-witte akeleien zaten bij de koop van ons huis ingesloten.

Dat schattige raampje is van onze buren.

Ik heb inmiddels akeleien in allerlei kleuren. En alles kleurt mooi bij de rododendron.

Het grindpad tussen borders 1-2 en 3-4, omzoomd door akeleien

Mooi op volgorde langs het pad: donkerrood, roze en wit. (Dat doen ze zelf hè, daar kom ik niet aan te pas)

Die blauwe zijn ook komen aanwaaien. Ik zag later dat de buurvrouw ze in die kleur heeft maar dan moeten die zaden over onze garage heen zijn gesprongen. Wonderlijk.

En toen was de zon bijna onder en moest ik stoppen met foto's maken.

Modderdag en Moederdag (deel 2)

Op Moederdag stonden de zaken er heel anders voor. Niets urenlang bukken en scheppen en puffen en zweten, nee, zondags hoefde moeder niets en dat was een verademing na zo'n arbeidsintensieve dag.

Na een heerlijk ontbijt in de tuin (mijn man had verse broodjes gehaald, de bakkers zijn hier in Duitsland op zondagmorgen geopend) kreeg ik van mijn dochter cadeautjes: twee hortensia's (voor in de nieuwe border) en een viertal mokken en bordjes. Wij hebben namelijk zo'n leuke picknickmand, maar daar zit dan een spierwit servies in zonder enige opsmuk. Ik dacht: daar hoort mooi servies in en daar bleek Moederdag een uitgekiende gelegenheid voor.

Gezellig hè

Heel mooi serviesgoed van Royal Boch

Na het ontbijt (ehm, zeg maar brunch, want het was zaterdagavond nogal laat geworden, zie deel 1) eens even gekeken op de buienradar (er kwamen zo nu en dan angstaanjagend donkere wolken overdrijven), geconcludeerd dat die alleen maar dreigden, dus vervolgens op pad naar een van de leukste plaatsjes in de omgeving: Burgsteinfurt.

Een schattig oud stadje met vakwerkhuisjes, kronkelende straatjes waar poezen rondlopen en een prachtige waterburcht tot besluit. En zon!

Allemaal van die prachtige panden uit de 15e, 16e eeuw.

Dit huis herinnert u zich vast nog uit een andere blogpost

Het is vijfhonderd jaar oud en wij zijn vorige keer door de bewoners uitgenodigd om het van binnen te bekijken.

Normaliter moet je op vakantie om dit soort stadjes te vinden.

Zelfs de modernere huizen straalden smaak en sfeer uit

Ergens stond al heel lang een auto geparkeerd.

Kattenuithangbord

En echte katten, deze was bijzonder aaibaar.

Het meest idyllische stukje Burgsteinfurt: het gedeelte rondom de Waterburcht

Waterburcht, middengedeelte

Linker vleugel

Buitenzijde waarlangs de Steinfurter Aa stroomt

Binnenplaats

Binnengedeelte

Poortgebouw

Speciaal voor deze blogpost heb ik er een panoramafoto van gemaakt

Maar wie nóg mooiere foto's wil zien zou eens op de site van Muensterland Tourismus moeten kijken, met name deze twee luchtfoto's:
Foto 1
Foto 2
Omdat je daarop fantastisch kunt zien hoe bijzonder deze burcht is en hoe prachtig hij gelegen is ten opzichte van het stadje.

Op die foto's ziet u goed dat naast het kasteel, aan de andere kant van het water, gras is, en wat is nou een betere plek dan je picknickmand (met nieuw serviesgoed) neer te zetten dan op een grasveld aan het water met zicht op een prachtig kasteel?
Inderdaad, dat was hoe we deze fijne Moederdagmiddag afsloten.
Dat was dus een fijne middag, waar moeder heel blij mee was.