Helena's mijmeringen: april 2014

donderdag 24 april 2014

Vergeet-mij-nietjes

Er zijn twee soorten vergeet-mij-nietjes: Brunnera en Myosotis.
Brunnera heeft grote donkergroene ronde tot hartvormige bladeren waaruit de blauwe bloempjes in luchtige trosjes op dunne steeltjes omhoog steken.
Myosotis is met zijn smalle blaadjes en lage bloemetjes kleiner, maar veel minder bescheiden. Ze zaaien zich uit als gekken en voor je het weet staat heel je tuin ermee vol.
Fantastisch vind ik dat!

Brunnera bloeit iets eerder dan myosotis, de overlap vindt op dit moment plaats. Houd je echt zielsveel van vergeet-mij-nietjes en wil je er maanden van kunnen genieten, plant ze dan vlakbij elkaar. Het blad is weliswaar volkomen anders maar de blauwe bloemetjes zullen je lange tijd bekoren.

Met de kleur blauw heb ik een soort haat-liefde verhouding. Er zijn blauwtinten waar ik gillend voor wegren, "petrol" en "aqua" bijvoorbeeld. Of kobalt.

Maar gelukkig bestaat de blauwfamilie uit vele leden en als je me de kleur van vergeet-mij-nietjes voorschotelt word ik onmiddellijk week van binnen. Prachtig vind ik dat!

Daarom heb ik vanmorgen, nadat het zonnetje was doorgebroken, een heleboel foto's gemaakt van de vergeet-mij-nietjes in mijn tuin.
Ik zal erbij zeggen dat alleen de brunnera in mijn dochters tuin gekocht is. De overige zijn zonder mijn inmenging verschenen. Ik herinner me een klein toefje dat met een hortensia meeverhuisd is uit de oude tuin. De rest ging vanzelf!

Myosotis tussen de stenen rond de vijver

Nog meer toefjes Myosotis

Prachtig bloemetje van dichtbij!

Ze groeien tussen de stoeptegels

En als ze niet zo veel licht krijgen blijven ze roze!

Maar de meeste zijn toch intens blauw

Met het toefje onder de voet van de hortensia is het allemaal begonnen. Kijk eens hoe veel het nu al is!

Ze groeien tussen het vingerhoedskruid en de viooltjes

Zomaar ergens in een border langs het pad

En hier een heel kleintje, net nieuw

Het hangt heel leuk over de rand van het pad

En groeit zelfs tussen het grind van het pad zelf

Ze zijn zo mooi, die kleine blauwe bloemetjes.

Een hele grote toef in de zijtuin

Mooi hè

Deze tussen het lievevrouwenbedstro is echt extreem blauw

Een klein toefje tussen de tegels van het terras

Dit toefje heb ik verplaatst ivm het terrasje dat ik laatst aanlegde en doet het goed op z'n nieuwe plek

Zoek nu de verschillen: dit is Brunnera

Het duidelijkste verschil zit 'm in het groene blad.

Mooi hè

Is het dan echt alléén maar blauw vandaag?
Nee, want ik besluit toch maar weer met wat foto's van mijn tulpen, die er zo prachtig bij staan en eigenlijk toch wel voor de meeste kleur in de tuin zorgen op dit moment.

vrijdag 18 april 2014

De tulpen kloppen niet

Eind vorig jaar heb ik overal in de tuin bollen geplant. Een paar honderd waren het er, dus ik heb het begrijpelijkerwijs niet in één keer gedaan.

Wel heb ik, heel slim, de kartonnetjes van de verpakkingen bewaard. Zodat ik wist wat ik zo ongeveer had geplant. In de lente ga je dan op een gegeven moment controleren of alles opgekomen is. Althans, zo iemand ben ik dan.

Alleen: het klopt niet!

Zo staan er 8 rode tulpen in de tuin. Wie mij een beetje kent weet dat ik van zijn levensdagen geen rode bloemen in mijn tuin zal planten (ook geen oranje en gele trouwens). Maar toch staan ze er.
Alle verpakkingen erbij gepakt, maar nee, geen verpakking waar rode tulpen op staan. Ik kon het me ook al niet voorstellen.

Maar toch staan ze er!

Enfin, met de verpakkingen in m'n hand en m'n dochter als getuige heb ik een rondje door de tuin gemaakt. Om tot onze grote verbazing tot de conclusie te moeten komen dat een heleboel tulpen die we hebben gekocht, niet opgekomen zijn, en een heleboel tulpen die we niet gekocht hebben, wel in de tuin staan te pronken.

Ik bedoel, 68 donkerpaarse (bijna zwarte!) tulpen? Ze zijn prachtig, daar niet van, maar ik kan alleen maar één verpakking vinden waar 20 middelpaarse tulpen in gezeten hebben.

Zo zag het eruit op het plaatje

En zo zijn ze in het echt. Veel mooier!

Idem voor de punttulpen, die volgens de verpakking een regenboog aan tinten hadden moeten vertonen. Niet dat ik hier niet blij mee ben - integendeel, ik vind ze práchtig!

De prachtige punttulpen

Van de gemengde paarse-met-rafels zouden er 8 in het zakje gezeten hebben. Er staan er 11.

Sorry dat-ie niet scherp is, het waait nogal vandaag, de camera kan niet scherpstellen als die tulp heen en weer wiegt in de wind

De enige tulpen die klopten waren de gemengde paarse, die ik vorig jaar ook al had en waar ik zó over te spreken was dat ik er nog een pakket bij gekocht had. Twintig stuks, beide jaren, en warempel, dat klopt: er staan er veertig.

Niet dat het mij werkelijk wat uitmaakt: op de rode na - die gelukkig heel vroeg al bloeiden en inmiddels over hun hoogtepunt heen zijn - zijn al mijn tulpen schitterend. Ik ben er heel blij mee! Zeker nu de overige planten in de tuin nog niet of nauwelijks bloeien, geven de tulpen op allerlei plekken kleur aan de tuin.

Mijn favoriete tulpen

woensdag 16 april 2014

Na een koude nacht...

Vannacht waren de fruittelers in de Betuwe op hun hoede. Geen oog dichtgedaan. Want er was vorst. En dat is funest voor de fruitbomen.

Nou wonen wij op een plek waar het nog wel wat kouder kan zijn onder een heldere hemel, dus ook ik hield mijn hart vast.

Voor niets, bleek, mijn fruitbomen staan er nog net zo vrolijk bij als gisteren. Vrolijker misschien zelfs, want op die koude nacht volgde een ochtend om je vingers bij af te likken. Strakblauw, geen zuchtje wind, en doordat de zon al meer dan voldoende kracht heeft, zeer aangenaam qua temperatuur.

Jonagold

Mijn ontbijt heb ik dan ook buiten gegeten, op de bank achter in de tuin, waar de ochtendzon precies op gericht staat en elk mogelijk zuchtje wind door de dichte begroeiing wordt tegengehouden.

Op die plek kan niemand mij zien, en ik kan wel de hele tuin overzien. Ik zit daar graag!

Op een gegeven moment was ik zo vervuld van al dat moois om me heen, dat ik maar foto's ben gaan maken, want je moet toch ergens heen met zo'n blij ochtendgevoel.