Vannacht waren de fruittelers in de Betuwe op hun hoede. Geen oog dichtgedaan. Want er was vorst. En dat is funest voor de fruitbomen.
Nou wonen wij op een plek waar het nog wel wat kouder kan zijn onder een heldere hemel, dus ook ik hield mijn hart vast.
Voor niets, bleek, mijn fruitbomen staan er nog net zo vrolijk bij als gisteren. Vrolijker misschien zelfs, want op die koude nacht volgde een ochtend om je vingers bij af te likken. Strakblauw, geen zuchtje wind, en doordat de zon al meer dan voldoende kracht heeft, zeer aangenaam qua temperatuur.
 |
| Jonagold |
Mijn ontbijt heb ik dan ook buiten gegeten, op de bank achter in de tuin, waar de ochtendzon precies op gericht staat en elk mogelijk zuchtje wind door de dichte begroeiing wordt tegengehouden.
Op die plek kan niemand mij zien, en ik kan wel de hele tuin overzien. Ik zit daar graag!
Op een gegeven moment was ik zo vervuld van al dat moois om me heen, dat ik maar foto's ben gaan maken, want je moet toch ergens heen met zo'n blij ochtendgevoel.
 |
| Zicht op het terras |
 |
| Zicht op het gazon en de tuin van mijn dochter |
 |
| Een hommeltje druk bezig in de appelbloesem |
 |
| Appelbloesem Jonagold |
 |
| Dicentra - Gebroken hartje |
 |
| Tuin van mijn dochter met tuinhuis en bloeiende appelboom |
 |
| Brunnera - Vergeet-mij-niet |
 |
| Frittilaria - Kievitsbloem |
 |
| Mooie tulpen in de tuin van mijn dochter |
 |
| Lekker veel tulpen ook! |
 |
| Pluis was natuurlijk ook lekker buiten |
 |
| En Poedie |
 |
| En Poef |
(Alle foto’s uit dit
verslag zijn trouwens gemaakt in de tuin van mijn dochter, behalve die van het terras.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten