donderdag 21 september 2017

Dag zomer

Vandaag is de herfst begonnen. Tot 21 maart staat de zuidelijke helft van onze aardbol naar de zon toe gedraaid en zullen wij het met wat lage stralen moeten doen.
Dat geeft op zich mooie foto's

Lage zonnestralen en lange schaduwen.

Maar warm wordt het er niet van en de dagen worden ook steeds korter. Dat betekent dat de planten langzaam in winterrust gaan.

Het ziet er al zo herfstig uit. De appelboom is al heel wat blad kwijt ook.

Hier en daar zal een rozenknop nog wel tot bloei komen, maar de steeds langer en frisser wordende nachten en het afnemende zonlicht zorgen ervoor dat alles langzaam bruin begint te worden.

Ik hoop dat deze roos van Brother Cadfael nog open gaat, want hij heeft het dit jaar niet zo heel goed gedaan.

Of rood! Dat is dan wel weer leuk.

Oma's hortensia, late frambozen, kamperfoeliebesjes, wingerd, malus, Jonagold en skimmia

En denk ook aan de oogst. Ik heb late frambozen die in september rijpen en appels die in oktober rijpen. Afgelopen weekend hebben we de eerste peer van onze eigen perenboom gegeten, en die smaakte bijzonder goed.

Jonagold bij het tuinhuis hangt vol appeltjes, die pas in oktober rijp zijn.

Dit is de tijd van de dahlia's, van de hemelsleutels, de cosmea's, de kleurige besjes, de sierappeltjes.

Dahlia
Dahlia Crazy Love
Dahlia "Harmony"(?)

Hemelsleutels, met rechts het prachtige gestipte blad van Pulmonaria Ice Ballet
Cosmea
Cosmea met een vlinder die erop geslapen heeft, 's morgens vroeg

Nog meer cosmea
Late frambozen
Malus "Red Sentinel", dit jaar vol appeltjes (vorig jaar bijna niets!)

En van de Schizostylis coccinea, Nederlandse naam Moerasgladiool of Kafferlelie (wat ik allebei lelijke, plompe namen vind, dus zal ik hem voortaan bij zijn Latijnse naam noemen), een schattig bloemetje dat je ieder jaar weer compleet vergeet omdat hij de hele zomer lang niet meer is dan een paar sprieten langs de rand van de vijver, om pas in september, wanneer alles begint af te takelen, tot bloei te komen. Zijn de sneeuwklokjes de allereersten, Schizostylis is de allerlaatste die in bloei komt. Nu komt er niets nieuws meer en zal ik moeten wachten tot de sneeuwklokjes zich weer laten zien.

Schizostylis coccinea

Ondertussen genieten we van de nabloei van de rozen en andere planten, tot het echt te koud wordt. 

Gele klimroos

The Lark Ascending

Ochtendzon

Alles begint een beetje te verwelken nu

Geoff Hamilton, laatste bloem van dit jaar denk ik

Lonicera "Belgica Select" (die ruikt namelijk het lekkerst)

Oma's hortensia heeft een hele mooie herfstkleur gekregen

Nepeta en Alyssym in de nieuwe border. Ik ben alle eenjarigen aan het weghalen daar, omdat nogal veel zaden in de compost hadden overleefd en de nieuwe vaste planten in de verdrukking zijn gekomen.

Clodagh McGredy, zo'n lompe naam voor zo'n mooie roos.
En wat doe je met die plotselinge overvloed aan vers fruit?

Je bakt een appeltaartje
Je maakt potten vol jam
En je probeert voor het eerst in je leven chutney te maken 

vrijdag 8 september 2017

Reis naar Engeland deel 5: Rozen!

Hoog op mijn verlanglijstje voor Engeland stond een bezoek aan de kwekerij van David Austin in Albrighton, Shropshire.
Zoals u inmiddels weet ben ik een groot rozenliefhebber en dan zijn de Engelse rozen van Austin weer mijn favoriet. Ze hebben een prachtige vorm, zien er meestal uit als oude rozen, geuren sterk en bloeien her of door. De meeste zijn ook nog eens prima bestand tegen ziektes.
En ze hebben allemaal van die prachtige namen!
Van de bijna zestig rozen in mijn tuin is meer dan de helft van David Austin.
Het leek me dus geweldig om eens een kijkje te nemen bij de wieg van mijn rozen.

Het bleek een nogal lange rit, de afstand was weliswaar niet zo heel groot maar de weggetjes door de Cotswolds zijn smal en kronkelig, dus we deden er anderhalf uur over om er te komen. Dat gaf niks, want het bleek de lange rit meer dan waard te zijn geweest!

Het bestaat uit een shop, een tuincentrum en een tearoom, en daarnaast ook natuurlijk de voorbeeldtuinen.

Kijk en geniet mee van de foto's.

Prachtige combinaties in The Long Garden.

The Long Garden

Stamroos "Molineux" met Salvia Ostfriesland eromheen

Crocus Rose

Charles Darwin

The Lady Gardener

The Wedgwood Rose

Tranquillity, ik heb deze ook in de tuin, bloemen zijn bijna wit, een beetje geelgroenig.
Dat was eigenlijk wel heel grappig, voortdurend rende ik onder het roepen van "O, dát is een mooie!" naar een volgende roos, om bij bestudering van het kaartje te concluderen: "Oh, die heb ik al..."

Doorkijkje vanuit The Renaissance Garden naar The Long Garden

Renaissance Garden. Sorry dat hij een beetje scheef is. Ik weet niet wat me bezielde. Waarschijnlijk was ik een beetje van m'n à propos door al die mooie rozen.

Achterin staan mooie bankjes

Vanwaar je een prachtig zicht hebt op de golvende haagjes en de rozen. (Sorry meneer die daar stond, ik heb u weg-gephotoshopt)

Heel mooi aangelegd. De beelden zijn door wijlen mevrouw Austin gemaakt.

Een van mijn nieuwe favorieten: The Sheperdess

The Sheperdess

Ook al zo'n mooie, de halfopen "Scepter d'Isle"

Comtes de Champagne

Werkelijk álle rozen uit de stal van Austin hebben hier een plek en zijn in volle glorie te bewonderen.

Mijn absolute favoriet: de blozende, bijna lichtgevende The Lark Ascending.

Bathseba (Klimroos)

The Lady Gardener

Nog een keer The Sheperdess

Carolyn Knight in The Victorian Garden

Wollerton Old Hall, die heb ik zelf ook.

A Shropshire Lad, deze heb ik ook.

The Lady Gardener nog een keer.

Jubilee Celebration

Roald Dahl, een nieuwe roos van Austin

De pauw die er rondliep (een van de twee)

Erg mooi aangelegd, deze voorbeeldtuinen

Natuurlijk kon ik er niet vandaan zonder zelf ook een paar rozen aan te schaffen. Ik heb me beperkt tot drie stuks, aangezien alles ook weer in onze toch al afgeladen auto mee terug naar huis moest.

Uiteraard mijn torenhoge favoriet: The Lark Ascending

Is hij niet prachtig? Het lijkt wel of hij licht geeft.

Herinnert u zich die voortuin vol gele rozen nog in Chipping Campden? De Golden Celebration was dat. Uiteraard heb ik die ook gekocht. Wat een prachtige roos en wat een heerlijke geur!
En dit is Princess Alexandra of Kent. Deze hebben wij in Highgrove gezien, bij Prins Charles in de tuin (daarover een andere keer meer).
Wat een prachtige dame hè!
De bloemen zijn echt enorm, meer dan tien centimeter in doorsnee.


En dit krijg je als je bij David Austin "Tea and a scone" bestelt: een pot thee en een scone zo groot als een krentenbol. Heerlijk, die Engelse gewoonten!