Juni

Het is juni en dat betekent dat de rozen gaan bloeien!

Juni is gewoonlijk de mooiste maand in de tuin. De maand tussen zomer en lente. Lentebloeiers bloeien nog, en zomerbloeiers beginnen te bloeien. Zelfs mijn tuin, waar vrijwel alleen jonge, nieuwe bloeiers staan (op de twee oude rozen en de rhodondendrons na stonden er vrijwel geen bloeiende planten, dus ik heb alles nieuw moeten planten en zaaien) begint nu tekenen te vertonen van iets grandioos dat zich ieder moment kan openbaren.

Maar eerst moeten de knoppen nog open.Ik heb vooral de twee grote oude rozen stevig gesnoeid en dat heeft zich uitbetaald; er zitten tientallen, misschien wel honderden knoppen in.
Ze staan op barsten. Het kan niet lang meer duren, ik schat dat met twee, drie dagen de eerste rozen open zijn. Natuurlijk ben ik het meest benieuwd naar de nieuwe rozen en naar de rozen die al in de tuin stonden en die ik nog niet bloeiend heb gezien.

 

Het is fantastisch om te zien hoe allerlei planten, die al wekenlang uit niets dan welig tierend groen bestonden, ineens vol knoppen zitten, die met het prachtige weer van de afgelopen dagen ook nog eens heel snel dikker worden. 

En omdat een plaatje nog altijd meer zegt dan duizenden woorden, een reeks foto's van hoe de tuin er op dit moment bij staat.

Amerikaanse sering, ik ben gek op die kleur blauw

Dit is mijn derde - in het vorige huis stond er een in de voortuin, die tijdens een strenge winter kapotgevroren is. Een nieuwe trof twee jaar later hetzelfde lot. Nummer drie moet komende winter maar een dekentje van stro of takken krijgen.

De eerste dagpauwoog van het jaar, op de sering

 

Een van de twee paarse rhodondendrons (en Poedie)

Junival: het gazon ligt vol afgevallen "appeltjes", de sterke en dikke krijgen zo de kans om gezonde appels te worden

Ornithogalum (Vogelmelk)

De sprieten waren er al heel lang, en ik dacht al die tijd dat het een krokus was waar door de koude winter geen bloemen in waren gekomen. Groot was mijn vreugde toen het Ornithogalum bleek te zijn, want ik vind dat een heel mooi bloemetje. Een cadeautje dus!

Allium - nog steeds fotogeniek

Salvia "Ostfriesland"

Nog zo'n fotogenieke Allium. Het avondlicht scheen er doorheen, hij leek wel licht te geven!

Avondzon met bloeiende Rhodondendron en lichtgevende Allium

Heel zachtroze Akelei, erg mooi en heel blij mee!

Deze Akelei heb ik er nog bij gekocht, verleid door de mooie bordeauxrode kleur

Geranium

Hier ben ik ook heel erg blij mee. Ik was namelijk vergeten een stek van de Geranium uit de oude tuin mee te nemen. Ze waren afkomstig uit de tuin van mijn moeder en daarom - en ook vanwege de prachtige kleur - speet me dat erg. Maar gelukkig bleek er een zaailing in een van de potten met meeverhuisde planten te staan!

Berkje (met wingerd)

Hazelaar (donker blad)

Ook vond ik zomaar een berkje en een hazelaar. Het berkje zat in een minuscuul potje waarin toevallig een laagje aarde zat, en de hazelaar stond onder de forsythia. Ook heb ik nog een zaailing van de esdoorn uit onze oude tuin gevonden. Alledrie deze miniatuurboompjes heb ik in een grote pot met verse aarde gezet, in de hoop dat ze aanslaan en groot en sterk worden, zodat ik ze kan gaan gebruiken voor onze gemengde haag die in de toekomst de saaie conifeerhaag moet gaan vervangen.

Ik heb voor dat doel ook uit de oude tuin een beukje, lijsterbes en wilgje (allemaal aanwaaiers) meegenomen.

Ze staan  nu nog in met zijn drieën in een grote bak

Twee beukjes (het soort waar de dorre blaadjes aan blijven hangen) die we ergens weggestopt in de tuin vonden, staan inmiddels vlak tegen de oude haag aan. Als ze dicht genoeg zijn kan ik de coniferen op die plek wegsnoeien. Verderop in de tuin, ook vlak tegen de haag, staan een esdoorn en een hazelaar, die wil ik ook in de gemengde haag integreren, ze staan al op de goede plek. En meidoorns, ach, meidoorns, als ik er daar nog eens een van te pakken kan krijgen...

De Sneeuwbal (Viburnum) van de buurvrouw, boven het dak van onze garage

Ik wil ook een Viburnum! Dat is het leuke van een gemengde haag, je kunt er alles tussen zetten wat je mooi vindt.

Zo blij met de grote oude bomen in de tuin! De grote spar in het avondlicht.

Een klein wondertje

Het kleine wondertje een dag later

Dat kleine wondertje is een blauwe druif die ik al een tijdje had afgeschreven. Kort nadat we hem gekocht hadden, het was nog te vroeg om hem in de grond te zetten, begon het ineens weer als een gek te vriezen. Ik zette hem achter glas maar de zon had nog te weinig kracht en verder dan wat verdikte knoppen uit de tijd voor de late vorst inzette, kwam hij nooit. Toch bleef ik hem trouw water geven, druiven lopen vaak pas in mei uit. 
Toen ik in omliggende tuinen druiven vol in het blad begon te zien, kreeg ik het een beetje benauwd maar op dat moment begon het weer ten goede te veranderen en besloot ik hem nog een laatste kans te geven: ik zette hem op de zonnigste plek in de tuin, gaf hem drie keer per dag water en zie... hij blijkt nog te leven! 

Dat soort dingen maken het tuinieren nou zo leuk.

Net als dit!

Pioen "Sarah Bernhard"

Een eveneens afgeschreven pioen. Ik had knollen/wortels (of hoe heet dat) gekocht en toen bleef het dus veel te koud om ze te planten, en nadat ik dat eenmaal had gedaan gebeurde er vervolgens wekenlang, maandenlang niks. Tot ik gisteren ineens ontdekte dat er wel degelijk leven in zat. Aan de opengebarsten grond heeft hij zich zo te zien met nogal wat geweld naar boven geworsteld.
Ik verwacht niet dat hij dit jaar nog gaat bloeien, maar dat hij überhaupt is opgekomen vind ik al heel erg fijn natuurlijk.

Gisteren ook nog een groot stuk winterbloeiende (en dus in deze tijd van het jaar op zijn lelijkst zijnde) heide weggehaald. Op het stuk dat nu vrij is komt de Amerikaanse sering te staan en een van de twee Spirea's die ik vorige week heb gekocht.

Met pot en al - even kijken hoe het staat (doe ik altijd, ook om te kijken hoe hun nieuwe plek zich verhoudt t.o.v. de hoeveelheid zon)

Voor degenen die denken dat mijn tuin alleen maar mooi en netjes is: nee. Ik laat alleen de mooie plekken zien, waar we flink hebben gewerkt en waar de bloemen staan. Onze tuin is erg groot en ongeveer 1/3 ervan begint nu naar wens te worden. Ik heb nog nauwelijks iets aan de voortuin gedaan. De zijtuin staat nog steeds vol met al die rode azalea's, heide en coniferen. En links van het tuinhuis ligt een onontgonnen gebied waar nu de kippen scharrelen, waar we ons bouwafval zolang opslaan en waar t.z.t. een nieuw kippenhok en een moestuin komen.

Genoeg in het verschiet dus!

En nu ga ik weer naar buiten, want het is veel te mooi weer om aan de computer te zitten.