Een conservenblik met een verkeerd etiket

Begin december maakte de goedheiligman een klein uitstapje over de grens. Het grote werk liet hij over aan de hier te lande veel actievere Weihnachtsmann, maar een paar aardigheidjes en wat letters van chocolade wilde hij ons toch niet onthouden.

Ik was bijzonder blij toen de goede Sint mij een H gegeven bleek te hebben. Volgens mij was dat voor het eerst. Het voelde als een stukje erkenning.

Mijn hele leven heb ik een andere letter gekregen op sinterklaasavond. Helena is niet de naam die op mijn geboortekaartje stond. Mijn moeder heeft het geloof ik wel overwogen, maar een andere naam beviel mijn ouders beter.

Ik kan me alleen maar herinneren dat ik een hekel had aan die naam. Ik ken maar weinig namen die net zo'n negatief gevoel bij me oproepen. Als klein meisje al vond ik dat ik een afschuwelijke naam had gekregen. 
Ik schaamde me altijd wanneer ik me aan iemand moest voorstellen. Alsof ik een vreselijk geheim over mezelf moest prijsgeven. Iets wat ik liever niet in de openbaarheid bracht.
Alsof het beeld dat de mensen van me hadden, meteen aan gruzels zou gaan wanneer ze erachter kwamen wat voor naam eraan hing. "O, ik dacht dat je een leuk mens was, maar eigenlijk ben jij er zó een!" - zo'n soort gevoel.

Ik heb me met mijn originele naam altijd een conservenblik met een verkeerd etiket gevoeld. Wat die naam zei, ging niet over mij. Dat ging over heel iemand anders. Daarom voelde het zo onwerkelijk wanneer ik mijn naam moest zeggen. Zo'n gevoel van: ik zie eruit als een blik erwten, maar eigenlijk ben ik witte bonen in tomatensaus. Een poes die Fikkie heet. Een Peugeot met een Opel-logo op de motorkap.

Die niet-passende naam gaf me ook het telkens gevoel dat mensen mij verkeerd beoordeelden. Niet konden zien wie ik werkelijk ben. Een naam zegt veel over iemand. Tik een willekeurige namensite in en je ziet dat namen worden onderverdeeld in "modenamen", "hockeynamen" en "popnamen" enz. 
Nomen est omen, wisten de oude Romeinen al. Mijn originele naam zorgde (en zorgt) bij mijzelf voor associaties met praktisch alles wat ik niet ben en niet wil zijn. Nog steeds krimp ik ineen wanneer iemand mij van een afstandje roept. Stil toch, straks weet iedereen het.

Al ver voor mijn eerste boek verscheen, wist ik al dat ik nooit onder mijn originele naam zou publiceren. Dit gevoel werd nog versterkt doordat mijn middelbare medescholieren op een dag hadden besloten dat de combinatie van mijn naam+achternaam zo lekker bekte als scheldwoord. Het bevestigde mij alleen maar dat die naam mij weinig goeds bracht.

Hoe ik er op een gegeven moment achter ben gekomen dat mijn moeder Helena ook als potentiële naam voor haar eerstgeborene op het lijstje had staan, weet ik niet meer, maar ik weet wel dat ik bij het horen van die naam meteen dacht: dat ben ik! Dat gaat over mij!

Eindelijk had ik de naam gevonden die voor mij de lading dekt. Zó voel ik mij! Een naam die ik zonder aarzeling noem wanneer ik me aan iemand voorstel, een krachtige, mooie naam met een positieve lading.

Zo positief zelfs, dat ik op een dag besloot dat mijn gegeven naam wat mij betreft danig uit de mode was geraakt. Dat ik niet alleen als auteur, maar ook in het dagelijks leven Helena genoemd wil worden.
Midden in dat proces zit ik nu.

En dat is heel verwarrend. Aan nieuwe mensen stel ik me voor bij mijn echte naam. Mensen die me van voor die tijd kenden, noemen me meestal nog bij mijn oude naam. Als die mensen elkaar ontmoeten, ontstaan er soms gênante situaties. Ik heb niet altijd zin om het hele verhaal uit te leggen. Heb ook niet altijd zin om te horen "o, maar ik vind dat jij helemaal geen lelijke naam hebt", of dat het maar raar is om je naam te willen veranderen. Of dat het maar een tijdelijke gril zou zijn, iets dat over een paar maanden weer is overgewaaid.

Daarom maar gewoon via dit blog de boel wereldkundig maken, dat is sneller en simpeler. 

Ik zal niet boos worden als mensen mij bij mijn oude naam willen blijven noemen, maar ik zal hen tot het einde der dagen blijven verbeteren, want ik ben Helena.

Helena