|
Gezellig binnenkijkje |
De dag na kerst begon het te sneeuwen. Ik wist dat van te voren, want ik had een week eerder een koude rug gehad en als ik een koude rug heb, komt er sneeuw. Ik meldde het op internet en werd hard uitgelachen, want op het moment dat ik het zei, was het 12 graden en stond er een stevige bries uit het zuidwesten. Pas toen de weermodellen een naar het noorden draaiende wind begonnen te voorspellen kroop de opinie wat meer mijn kant op en uiteindelijk waren alle weermannen en -vrouwen het erover eens: 100% kans op de 27e.
Helaas bleek mijn persoonlijke sneeuwradar maar tot zo'n 10 km nauwkeurig en zo kwam het dat de grens van het omvangrijke sneeuwgebied, dat zo tergend langzaam over het vasteland schoof, ons net miste. Er vielen wel vlokken, maar te weinig om te blijven liggen. Een paar dorpen ten zuiden van ons was alles wel wit!
|
Onze tuin na de enorme sneeuwbui |
Het was de dag erna mooi en helder, en krakend koud. Wat zou dat mooi geweest zijn met sneeuw!
|
Kraakhelder |
|
En koud |
We namen een rigoureus besluit: als de sneeuw niet naar ons komt, komen wij naar de sneeuw. Skikleding aan, snowboards achter in de auto en gaan. Niet ver hiervandaan ligt een skigebied dat de volle laag had gehad, er lag 40 centimeter sneeuw!
We hebben gewandeld, gesleed, gesnowboard en heerlijk gegeten, we hebben het geen seconde koud gehad en we hebben genoten zoals we in geen tijden genoten hadden. En het fijnste van deze mini-wintersportvakantie: 's avonds gewoon weer lekker in ons eigen bed slapen!
|
De kleine piste |
|
Goed gezien, we waren in Winterberg |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten