Soms vraag ik me af; stel nou dat de wereld af zou koelen door de manier waarop de mens met het milieu omgaat. Afkoelen, in plaats van opwarmen. Nieuwe ijstijden, lappen gletsjer tot aan de keerkringen. Zou men zich dan wél druk gaan maken?
Waarschijnlijk wel. Want opwarming, dat is kennelijk niet zo erg. Men gaat nog altijd massaal op vakantie naar warme oorden. Want warm is fijn, niet angstaanjagend. Dus opwarming van de aarde, dat is iets waarover je je bij lange na niet druk hoeft te maken. Sterker nog: het is een prettig vooruitzicht. Lekker, warm.
Ik vind het een ongemakkelijk vooruitzicht. Ook omdat ik aan alle kanten merk dat men er maar weinig aan gelegen is om echt wat te doen aan de enorme CO2-wolk die wij met zijn allen produceren. Economie en comfort wegen schijnbaar nog altijd zwaarder. Waarom men in deze tijd van financiële crisis niet meteen de koe bij de hoorns vat en twee vliegen in één klap probeert te slaan, is mij dan ook volslagen duister. Grote autofabrikanten bijna failliet, waarom gaan die niet als een razende elektrische of waterstofauto’s ontwikkelen? Dat is de toekomst!
Maar nee, liever komen ze met een halfslachtig reorganisatieplan en houden ze hun hand op bij de regering. En het land met de grootste economische groei van de wereld, China, opent maar liefst elke vijf dagen een nieuwe kolencentrale. Kólen! Is me dat even 19e-eeuws. Waarom gebruiken ze die 10% groei niet om te investeren in duurzame oplossingen en écht een vooruitstrevend land te worden? China zou een voorbeeld kunnen zijn voor de rest van de wereld.
Gemiste kansen, dat is wat me als eerste te binnen schiet als ik foto’s van onze mooie aardbol zie die vanuit de ruimte zijn gemaakt. Veel te weinig mensen realiseren zich dat die bal waarop wij met zijn allen wonen, geen onuitputtelijke bron is, maar ons ruimteschip, ons vervoermiddel door het heelal. Als onze aarde uitgeput is, is er geen alternatief. Geen kapitein die het goedkeurt dat zijn manschappen het schip op volle zee aan flarden hakken.
Ruimteschip Aarde verscheen eerder als column in dagblad De Pers
Geen opmerkingen:
Een reactie posten